رضا عبیری
جهتی که در علومانسانی و نهاد علم ما حاکم است چیزی نیست که مبتنیبر آرمانها و ایدههای خودمان باشد. این فضا ما را نگران کرده مثل همه دلسوزان و افرادی که در این عرصه هستند، در عوامل غیرمعرفتی احساس کمبود پیدا کردهایم.
بعضی اندیشمندان، علم مدرن را ماحصل عقلگرایی و حسگرایی میدانند. در تشریح جریان عقلگرایی معمولا از دکارت آغاز میکنند و در ادامه آرای اسپینوزا، لایب نیتز و بعدتر کانت و هگل را برمیشمارند. در توضیح حسگرایی افراطی نقطه شروع را بیکن قرار میدهند و او را پدر علم مدرن میخوانند. از آن پس حسگرایی را با افرادی همچون لاک، برکلی، هیوم، کنت و استوارت میل امتداد میدهند.
معمای یاسر!
ماجرای پژمان جمشیدی،قاضی زن و مهدویان
حسن یزدانی و بازگشتی مطمئن و بیرحم
دیکتاتورها علیه شایع
چرا اردوغان به تهران میآید؟
تحلیل مستند «عبای سوخته» از حیات سیاسی شهید بهشتی
فهرست پرترافیک درمانگاه استقلال!
ماشاریپوف در استقلال ماندنی است؟
امتیازاتی که فدای تضاد افکار شد
پاداش یک میلیارد تومانی دانشگاه تهران به ازای هر چاپ مقاله در نیچر
بنزین برای چه کسانی ۵هزارتومان میشود؟
تردید پرسپولیس در جذب سرگیف
طراحی آیندۀ دانشگاه بر مدار «فرایند یادگیری»
ایران بازیگر مهم سند امنیتملی ترامپ
همۀ دانشگاه آزاد مرکز رشد میشود
جایزه برنامه سیاستی امسال به کدام دستگاهها رسید؟
دانشبنیانهای دانشگاه آزاد در مسیر همپیمایی با صنعت
تغییرات گروههای وابستۀ شرق کشور را چطور باید تحلیل کرد؟
هیچوقت به آمریکا به عنوان یک مذاکرهکننده صادق اعتماد نکردهایم
انسان مقاومت با کلیشههای ما فرق میکند
بازتاب تیتر یک «فرهیختگان» در دیگر رسانهها
اولین اطلاعات درباره نفوذی شبکه تحریم کشتیرانی
بیستوششمین نمایشگاه دستاوردهای پژوهش و فناوری افتتاح شد
یادداشت
.gif?v=0)
