رضا درمیشیان
پرواضح است که «مجبوریم» یک توصیف از جامعه پر از بزه امروزاست؛ برخلاف آنچه فیلم را به سیاهنمایی متهم میکنند، اتفاقا یک پارادایم حرفهای برای خطکشی میان سیاهنمایی و تصویرگری صرف نمایش داده میشود.
اگر اعدام و اسیدپاشی، تمام آن چیزی بود که عصبانی نیستم و لانتوری را ساخته بود، اینجا هم عقیمسازی زنان کارتنخواب، تمام آن چیزی است که مجبوریم را ساخته است.
درمیشیان سراغ موضوعاتی میرود که بهدلیل عدم شناختش نسبت به آنها، برایش دغدغه شدهاند؛ نه موضوعاتی که هم دغدغه او هستند هم آنها را میشناسد و به همین دلیل، نگاهش توریستیشده و درنتیجه اگزوتیک هم میشود.
جامعه میان دو لبه یک قیچی شوم قرار گرفته؛ توقیفیون و کاسبان توقیف. دو گروه لجوج و در عین حال منفعتطلب. یکی آنهایی که تنگنظری دارند و یکی دیگر، بیهنرانی که از سیاستبازیهای غیرصادقانه نان میخورند.
پرسپولیس با ترکیب متفاوت مقابل تراکتور
نمای برفی قله دماوند و پوشش برف در قله توچال
برکناری مدیرعامل هواپیمایی قشم از سوی وزیر نفت
چرا درآمد کاربران ایرانی در یوتیوب کم شد؟
چرا طرح ساترای جدید عملی نیست؟
تاجرنیا: امیدوارم به زودی خبر باز شدن پنجره استقلال را بدهم
ساپینتو لیگ را فدای بازی آسیایی با المحرق کرد؟
چطور مقالات کاربردی و پر تعداد داشته باشیم؟
ساپینتو و نشانه های افت فنی در استقلال!
عثمان دمبله برنده جایزه «دِبِست» شد
شکست یحیی و لشگر ۲۵ نفرهاش
چطورمقالات کاربردی و پرتعداد داشته باشیم؟
معافیتهایی که عادلانه نیست
تحریم سرعت را کم کرد؛ تلاشرا چند برابر
واقعیت و فراواقعیت جشنوارۀ حقیقت
آخرین وضعیت سلامتی رضا امیرخانی
صنایع استان از ظرفیتهای دانشگاه متعجب شدند
در جلسه سه ساعته پزشکیان با احزاب و فعالان سیاسی چه گذشت؟
ترامپ حین مذاکرات مشغول برنامهریزی برای حمله به ایران بود
تغییر نتیجه دیدار استقلال و خیبر منتفی است
آموزش؛ پاورقی حکمرانی
رقم زدن نخستین شکست شهداب توسط غفور و دوستان
ایران تشنه عدالت مالیاتی است
یادداشت
.gif?v=0)
