رضا درمیشیان
پرواضح است که «مجبوریم» یک توصیف از جامعه پر از بزه امروزاست؛ برخلاف آنچه فیلم را به سیاهنمایی متهم میکنند، اتفاقا یک پارادایم حرفهای برای خطکشی میان سیاهنمایی و تصویرگری صرف نمایش داده میشود.
اگر اعدام و اسیدپاشی، تمام آن چیزی بود که عصبانی نیستم و لانتوری را ساخته بود، اینجا هم عقیمسازی زنان کارتنخواب، تمام آن چیزی است که مجبوریم را ساخته است.
درمیشیان سراغ موضوعاتی میرود که بهدلیل عدم شناختش نسبت به آنها، برایش دغدغه شدهاند؛ نه موضوعاتی که هم دغدغه او هستند هم آنها را میشناسد و به همین دلیل، نگاهش توریستیشده و درنتیجه اگزوتیک هم میشود.
جامعه میان دو لبه یک قیچی شوم قرار گرفته؛ توقیفیون و کاسبان توقیف. دو گروه لجوج و در عین حال منفعتطلب. یکی آنهایی که تنگنظری دارند و یکی دیگر، بیهنرانی که از سیاستبازیهای غیرصادقانه نان میخورند.
اعلام حجم آب پشت سدها پس از بارندگیهای جدید
دلخوری شدید بازیکنان پرسپولیس از شجاع و بیرو
احتمال تغییر در لیست نقل و انتقالاتی پرسپولیس
پرسپولیس در آستانه جذب یک مهاجم خارجی
جمشیدیان: قهرمانی نیم فصل برای ما اهمیتی ندارند
عموزاد، ناهید کیانی و گرایی رای آوردند؛ خواهران منصوریان انتخاب نشدند
اشتباه آنالیزور چادرملو به خاطر تشابه اسمی
ساپینتو: پنج ماه گذشته، باید گل بزنید!
شارژ کالابرگ دهکهای چهارم تا هفتم از فردا
جباری: پرسپولیس برخلاف دیگر مدعیان بالانس نیست
بازتاب اصالت
طلسم ۶۷۵ دقیقهای اورونوف برابر ۳ تیم بزرگ ایران
برگزیدگان جشن حافظ ۱۴۰۴ اعلام شدند
وقتی شجاع مانع فحاشی علیه پرسپولیسیها شد
چه کسی ایرانیتر است؟
از سامانۀ لیزری اسرائیل چه میدانیم؟
بارندگی های اخیر کمی به دریاچه ارومیه جان دوباره داد
ترکیب فیلمهای منتخب اُسکار ۲۰۲۶ به چه شکل است؟
اصلاح ساختارهای مالی و فناورانه، رمز پایداری و رقابتپذیری بانک صادرات ایران
فراخوان حشدالشعبی در سالروز شهادت «فرماندهان پیروزی»
پشت پرده مردی که میخواست تحریم را دور بزند
افزایش سوختگیری با کارت شخصی به ۷۴ درصد
چرا اسرائیل به دنبال تغییر رژیم در ونزوئلاست؟
یادداشت
.gif?v=0)
