رسول ملاقلی‌پور
از سال ۸۲ با پیشنهاد و پیگیری گروهی از مردم سردشت، هشتم تیرماه به‌عنوان روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی نامگذاری شد. عده‌ای در جنگ‌های مختلفی که در آن بمباران شیمیایی اتفاق افتاد به شهادت رسیدند؛ اما هستند کسانی که ۳۵ سال است به دلیل مشکلات تنفسی که پیدا کردند از عوارض شدید ریوی، چشمی و پوستی رنج می‌‌برند و هر روز حال‌شان وخیم‌تر از روز قبل می‌شود. شنیدن خاطرات این افراد اگرچه غم‌انگیز است اما یادآوری سال‌های رنجی است که با مقاومت مردم ایران همراه بود.
با وجود اینکه فیلم آخر اصغر فرهادی متهم به سرقت ادبی شده بود، امسال او را در جایگاه یکی از اعضای هیات‌داوران کن قرار دادند.
«هیوا» در رسته فیلم‌هایی از ملاقلی‌پور قرار می‌گیرد که میان این زمان و دهه ۶۰، رفت‌وبرگشت می‌کند؛ فیلمی شبیه «سفر به چزابه» و «مزرعه پدری». ما با «هیوا» از دریچه نگاه عاشقانه یک زن، شیفته شخصیت حمید می‌شویم و شاید پیش خود تکرار کنیم که ‌ای کاش می‌شد ما هم مثل سکانس پایانی فیلم، دیوار کانال جنگی را بشکافیم و بار دیگر نظاره‌گر مردان دهه ۶۰ باشیم.
یادداشت