پیش از هر چیز تاکید می‌کنم که ادعای آقایان جعفریان و منصوری درمورد تعویق جلسه رونمایی نوشته‌های منصوری در دانشگاه صنعتی‌‌شریف که می‌خواهند آن را به هر نحوی که شده به گلشنی بچسبانند و از آب گل‌آلود ماهی بگیرند ناصواب است.

به‌نظرم از دوره مشروطه استفاده‌های سیاسی از عاشورا شروع شد، اما کلید این کار در بحث‌های حکومت اسلامی مطرح شد. اخوانی‌ها و بعد در ایران طرفداران آنها، مسأله حکومت را مطرح کردند. در فقه شیعه هم بحث ولایت‌فقیه بود، اما از زمانی که طرح شده بود، هیچ‌وقت کاری به عاشورا نداشت.

معمولا این‌طور گفته می‌شود که کتاب ابومخنف اولین مقتل مکتوب امام‌حسین(ع) است. این حرف ملاحظاتی دارد و حرف دقیقی نیست. ما پیش از ابومخنف هم مقتل‌هایی را سراغ داریم. مثلا مقتل قاسم‌بن اصبغ‌بن نباته.

در دوره‌ای، همین غرب بردگی را از میان برد، ولی نتوانست مسیر خود را کامل کند و امروز وقتی مجسمه برده‌فروش معروف انگلیس را در بریستول پایین می‌کشند، معنایش این است که باز هم جهان در حال تغییر به سمت بهتر شدن است. ملت‌ها باید برای رهایی از افکار پست تلاش کنند و امروز این جنبش آغاز شده است.

بنظر می‌رسد منظور رسول جعفریان از طب سنتی بیشتر طب اسلامی با رویکردهای منسوب به آقای تبریزیان است که به درستی نقدهای بسیار جدی، هم از منظر علمی و هم از منظر کلامی بر آن وارد است. طب سنتی فاصلۀ بسیار زیادی با این رویکرد دارد.