روزی که رحمان توقیف شد پشت در اتاق آقای انتظامی رفتیم، از ساعت 10-9 صبح تا 4 بعد از ظهر منتظر بودیم و اصلا ما را ندید. در صورتی که شما باید پیگیری کنید و تماس بگیرید و از من به‌عنوان فیلمساز و تهیه‌کننده عذرخواهی کنید چرا فیلمی که به شما مجوز دادیم به هر دلیلی توقیف شده است. ما را در اتاق خود راه ندادند.

من یک فیلمساز صنعتی هستم. وقتی نیسان آبی را می‌سازم به صنعت سینما و پلتفرم فکر می‌کنم و اینکه مخاطب راضی باشد. شوخی جنسی آنچنانی هم نمی‌کنم.

حالا که ما نیاز داریم در کوران اخبار کرونایی، هم برای کم کردن از اضطراب کسانی که ترسیده‌اند و هم برای تشویق مردم به ماندن در خانه‌ها، بهشان تماشای فیلم‌های سینمایی را توصیه کنیم، دست‌مان در پیشنهاد آثار داخلی چندان پر نیست. خرس و شیر و نخل نقره و طلا کسی را سرگرم نمی‌کند. این چیزها به درد محافل به‌خصوصی می‌خورند نه مخاطب واقعی سینما.

احتمال دارد بر اثر پیوند خوردن نام بسیاری از اهالی سینما با نام سرمایه‌گذاران مشکوکی که ممکن است پس از این بعضی‌هایشان مورد پیگرد قانونی قرار بگیرند، اعتباری را که این هنرمندان تا پیش از این داشتند، زایل کند و آینده شغلی افراد را به خطر بیندازد.

قطارهای خصوصی تاکید اصلی‌شان بر تنوع غذایی است و ظاهر میهماندارها و انگار کسی برایش مهم نیست چه بر سر فرهنگ و هنر می‌آید.