سنجه‌های مختلفی را می‌توان برای بررسی عملکرد و کیفیت فعالیت دانشگاه‌ها مدنظر قرار دادُ مثل رتبه‌بندی‌های مختلفی که امروز محل استناد و استفاده کشورهاست و می‌تواند مقیاسی برای اندازه‌گیری موفقیت سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ها باشد. به جز آن، همین عددها برای تصمیم‌گیری بسیاری از اساتید و دانشجویان تعیین‌کننده و محل رجوع و در میزان همکاری‌ها و جذب دانشجویان بین‌المللی تاثیر‌گذار است. «فرهیختگان» هم با توجه به اهمیت آنها در چند شماره برخی رتبه‌بندی‌های مهم بررسی کرد که واکنش‌های متعددی هم درپی داشت.

رتبه‌بندی جدید پایگاه استنادی جهان اسلام ابتدای این هفته منتشر شد تا بار دیگر عملکرد دانشگاه‌های داخلی در مقایسه با دنیا سنجیده شود. رتبه‌بندی که اولین‌بار سال 2018 با هدف ارزیابی دانشگاه‌های داخل و کشورهای اسلامی در سطح دنیا انجام شد تا از این طریق جهان اسلام بتواند سنجه قابل قبولی برای بررسی وضعیت نظام آموزش عالی این کشورها در قیاس با دنیا داشته باشد.

سومین رتبه‌بندی داخلی دانشگاه‌ها از سوی پایگاه استنادی جهان اسلام ISC اعلام شد؛ رتبه‌بندی‌ای که اولین بار در سال 1400 براساس شاخص‌ها و روش‌شناسی متفاوت از آنچه تا امروز انجام می‌شد صورت گرفت تا وزارت علوم هم بتواند براساس معیارهای مختلف و از طریق ISC، دسته‌بندی برترین دانشگاه‌های داخلی را انجام دهد.

در رتبه‌بندی 2024 پایگاه تایمز، 75 دانشگاه از ایران حضور دارند که تعداد دانشگاه‌های ایرانی در مقایسه با سال گذشته که 67 دانشگاه حضور داشتند، هشت دانشگاه اضافه شده است.