با اعلام دبیرخانه جایزه ادبی «شهید سیدعلی اندرزگو» مهلت ثبت‌نام در این دوره از جایزه تا پایان خرداد ماه امسال تمدید شد.

این روزها در چهل‌وپنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی می‌توان از زاویه دیگری به تولید محصولات هنری درباره این حادثه مهم نگریست. با احترام به زحمات و تولیدات مهم و باکیفیت گذشته که انصافا قابل تقدیر است اما یک سوال مهم همیشه وجود داشته و دارد که چنین منبع عظیمی چرا نباید منجر به تولیدات متنوع و متکثر متناسب با عظمت خود شود؟

محققان داخلی و خارجی در توصیف وضعیت اقتصادی ایران در دوره پهلوی دوم با بهره‌گیری از واژه شبه‌مدرنیسم استبدادی، معتقدند شاه به ظاهر قصد داشت ایران را تبدیل به یک قدرت عمده صنعتی و نظامی کند، اما آنچه در نتیجه خودکامگی وی و هزینه کردن دیوارنه‌وار درآمدهای نفتی اتفاق افتاد، نه‌تنها منجر به پیشرفت اجتماعی و اقتصادی کشور نمی‌شد، بلکه شبه‌مدرنیسمی بود که با نابودی کامل تولید داخلی، استقلال اقتصادی ایران را به حراج گذاشت.

بعد از روز تاجگذاری، محمدرضا دیگه فقط پسر تاج‌الملوک نبود، ولیعهد شاه ایران بود.

ایران دوستی پهلوی‌ها گزاره‌ای است که با عملکرد آنها در دوره‌هایی که بر ایران حاکم بودند، همخوانی ندارد. در زمان رضا شاه ۸۰۰ کیلومتر از مرزهای ایران تجزیه شد و آرارات کوچک به ترکیه واگذار شد و محمدرضا پهلوی به بهانه اینکه بحرین دیگر نفت و مروارید ندارد، سبب جدایی این جزیره از ایران شد.

هر انقلابی که در دوره معاصر به وقوع پیوسته بعد از اینکه از نظر سیاسی تثبیت شده درصدد برآمده تا علل و عوامل وقوع این انقلاب و سمت‌وسوهای اجتماعی، فرهنگی و... خود را تبیین کند.

صف بلند اشراف و از ما بهترون، تالار اصلی کاخ رو دور زده و هرکدوم سر جای مخصوص‌شون ایستادن. ورود رضاخان سایه سنگین سکوت رو روی تمام پیکره تالار انداخت اما مجدداً این صدای خودش بود که سکوت رو شکست. سپهسالار دیروز که حالا سرسلسله‌ دودمانی جدید می‌شد و نام پهلوی رو روی خودش گذاشته بود، به خدا و قرآن و همه مقدسات ایرانی‌ها قسم خورد که همتش صرف حفظ تمامیت ارضی و استقلال این کشور بشه. بعد نه به سبک شاهان سابق ایران که تاج شاهی رو علمای مذهب به سرشون می‌ذاشتن، بلکه تاج رو از دست تیمورتاش گرفت و مثل ناپلئون، خودش روی سرش گذاشت.رضاخان که حالا رضاشاه شده بود، قبل اینکه از کاخ بیرون بیاد، یه تاج کوچیک‌تر هم برداشت تا روی پسربچه ۶ ساله‌ای بذاره که همراهش بود و یه ردای طلایی هم تن پسرک کرد.بعد از روز تاجگذاری، محمدرضا دیگه فقط پسر تاج‌الملوک نبود، ولیعهد شاه ایران بود...نویسنده: میلاد جلیل زاده

آدم‌هایی‌ که‌ در‌ مجلس‌ بودند‌ جرات‌ مخالفت با‌ شاه‌ را‌ نداشتند.‌ حتی‌ جرات‌ این‌ را‌ نداشتند‌ که‌ دروغی‌ پایشان را‌ گچ‌ بگیرند‌ که‌ در‌ مجلس حضور‌ پیدا‌ نکنند‌‌ یا‌ خودشان‌ را‌ به‌‌ مریضی‌ بزنند.

ما و آمریکا تجربه مشترکی در دوره نهضت ملی داریم، موقعیتی شبیه بعد از انقلاب و حتی امروز ماست. آنها سیاست چماق و هویج داشتند؛ از یک طرف فشار می‌آوردند که شما حضور و بهره‌برداری ما از منابع نفتی را بپذیرید و از طرف دیگر هم تهدید می‌کردند که صبر ما اندازه‌ای دارد و ما می‌توانیم خواسته خود را از راه‌های دیگری پیگیری کنیم.