دموکراتیک
در شرایطی که در اواخر قرن بیستم اندیشه لیبرال‌دموکراسی و به‌تبع آن نظام‌های دموکراتیک در چنان نقطه اوجی قرار داشتند که نظریه‌پردازان غربی همچون فرانسیس فوکویاما از پایان تاریخ بشریت و رسیدن آن به هدف و غایت نهایی و مطلوب صحبت به‌میان می‌آوردند؛ شاید کمتر کسی تصور می‌کرد که در کمتر از سه‌دهه پس از آن، با چنین شتابی شاهد زوال اندیشه‌های سیاسی لیبرال و از آن مهم‌تر نظام‌های سیاسی دموکراتیک در جهان باشیم.
حزب دموکراتیک کردستان عراق پس از رأی دادگاه فدرال در خصوص رد صلاحیت «هوشیار زیباری»، «ریبر احمد» را به عنوان نامزد تصدی منصب ریاست جمهوری معرفی کرد.
آقای نصیری این رسم جوانمردی است؟ به‌بهانه پاسخ دعوت دفتر آقای رئیسی بیایید چهاردهه انقلاب را آنچنان بکوبید که انگار این جمهوری اسلامی در کره مریخ به‌وجود آمده و برای زدن ریشه این انقلاب تمام ابرقدرت‌ها متحد نشده‌اند. انگار طی این ۴۰سال، هشت‌سال جنگ نبوده، هشت‌سال پس‌لرزه جنگ کشور را نلرزانده. اصلا صدامی وجود نداشته.
تقوای دموکراتیک آن است که اول خود را به زیر تیزآب نقد بکشیم و بعد دیگران را به مدارا موعظه کنیم. و البته چنین تقوایی به شجاعت نیاز دارد. شجاعتی که در امثال محسن رنانی دیده نشده است. چون تاکنون همواره سرگرم موعظه دیگری بوده‌اند.
یادداشت