اینجا حیاط مصلی تهران است. روزهای شلوغ مصلی در اردیبهشت که نمایشگاه کتاب برگزار می‌شود، همه گزارش‌ها از داخل راهروهای مصلی و میهمانان و ناشران و نویسندگان و مدیران است اما این بار برای نوشتن گزارش به سراغ بیرون شبستان و راهروهایش آمدم؛ جایی که به غیر از غرفه‌های مواد غذایی، دستفروشان هم هستند.

تجربه جهانی نشان می‌دهد بسیاری از کشورها به‌جای مقابله و سرکوب پدیده دستفروشی، با ساماندهی این بخش از اقتصاد نه‌تنها پیامدهای جانبی آن را کنترل کرده‌ بلکه این پدیده را به یک فرصت برای اقتصاد خود تبدیل کرده‌اند.

در این گزارش سعی کردیم یک شمای کلی داشته باشیم از وضعیت تعطیلی کتابفروشی‌ها در تهران و شهرستان. نگاهی داشتیم به چاپ کتاب در فروردین امسال و مقایسه آن با فروردین 1399، نظر چند ناشر و کتابفروش را هم شنیدیم که به قول خودشان فقط همین حرف‌زدن برایشان باقی مانده است.

فارغ از همه درآمدهای نجومی که دستفروشان در مناطق مختلف تهران دارند، سوالی که در اینجا پیش می‌آید این است که شهرداری با چه منطقی از دستفروشان پول می‌گیرد، پیش از این قرار بود مکان‌های مشخصی برای دستفروشان ساماندهی شود اما نه‌تنها این اتفاق نیفتاد بلکه به نظر می‌رسد متولیان امر چندان تمایلی برای جمع کردن بساط آنها ندارند.