داوریاردکانی
آنچه در ادامه میآید گفتوگوی دکتر پرویز امینی، عضو هیاتعلمی دانشگاه شاهد و سیدجواد میری عضو هیاتعلمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با «فرهیختگان» پیرامون نوشته دکتر داوریاردکانی، مفهوم شکست فیلسوف، اندیشه داوریاردکانی و ثبات و دگرگونیهای آن طی ۷۰ سال کار علمی وی و پدید آوردن بیش از ۶۰ کتاب است.
راقم این سطور در این نوشتار به شکل نسبتا آزادتری به تفسیر نوشته-نانوشتههای کتاب میپردازد و سعی میکند بهاختصار و با ابتنای بر فهمی کلی از مسائل اساسی ایران در دوره معاصر، طرحی از روح اثر دکتر داوریاردکانی داشته باشد.
بیشترین حجم کتاب آزادی، قانون و سازمان همچنان که انتظار میرود درباره آزادی است.
کمابیش اکثر طوایف فکری در ایران امروز، در اصل ضرورت وجود برخی شاخصههای متفاوت زندگی ایرانی تاکید دارند.
رویکرد استاد داوری، مندرج در کتاب «آزادی، قانون و سازمان»فهم فضای مجازی براساس تغییرات متأخر جهان غربی است.
قطعا سخنان و دیدگاههای آقای داوری اردکانی دشوار است و ساده نیست، هرچند ایشان به زبان روانی مینویسد که همه اهل دانش میتوانند بخوانند و استفاده کنند، ولی مساله اینجا است که مانع و حجاب اصلی برای ما و برای فهم سخنان جناب داوری ایدئولوژیهایی است که به آنها دل بستهایم. حتی کلمه ایدئولوژی را اینجا باید بسیار بااحتیاط بهکار برد.
امروز به دور از قیل و قالهای آن سالها رجوع به آثار داوری و جایگاه سیاسی او پس از انقلاب بسیاری از چیزها را روشن میکند. اولا؛ انسگرفتگان با آثار داوری تهمتهای خشونتورزی و غربستیزی را به هیچوجه در آثار او نمییابند، ثانیا؛ این نکته نیز معلوم میشود که شخص دکتر رضا داوری و اندیشههای او جایگاهی در بین اصحاب قدرت نداشته است.
برای کسی که دائما به دنبال جامعه آماری است و همه چیز را با ضرب و تقسیم و عدد و رقم میسنجد و ملاک صدق و کذب برای او پرسشنامه است، بحث از گشودگی تاریخ نیز فاقد معناست. چه؛ زمانی که اثباتپذیری منطقی در کار باشد، هر زبانی غیر از زبان علم تحصلی فاقد اعتبار و از اساس مهمل است.
چندی پیش حسن محدثی در یادداشتی با عنوان «توهمات آرزواندیشانه آقای فیلسوف» حملاتی را متوجه رضا داوریاردکانی کرد که این حملات نه از جنس نقد بلکه نوعی کلیگویی و سخنپراکنی بود و نشان از آن دارد که نویسنده حتی یک دور آثار داوری را مورد مداقه قرار نداده است؛ چراکه اکثر این به ظاهر نقدها در آثار ایشان پاسخ داده شده است.
رضا داوریاردکانی، استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشگاه تهران و رئیس کنونی فرهنگستان علوم روز گذشته در صحبتهای خود با اشاره به اخراج ۷۰استاد از دانشگاه آزاد در سالهای اخیر گفته است آن زمان طبق رویه خود اعتراض نکردم اما این رویه و سکوت کنونی من این نیست که اخراج استاد را درست میدانم. اشاره او در ادامه صحبتهایش به بیژن عبدالکریمی این موضوع را به ذهن متبادر میکند که مساله مورد اشاره این استاد برجسته موردی است همانند ماجرایی که از چندیپیش اتفاق افتاد.
برای مطالعه متن طباطبایی و ارجاعات آن، به بررسی اساسیترین نقدهای طباطبایی به داوریاردکانی خواهیم پرداخت و سعی خواهیم کرد در جریان بحث و از لابهلای سخن طباطبایی، به باطن و «غرض مقدم» سخن او نیز پیبریم.
با حجتالاسلام خسروپناه، عضو هیاتعلمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و رئیس سابق موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه و معاون فعلی علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی درخصوص نسبت جامعه اسلامی و علم دینی به گفتوگو پرداختیم.
داوری سخن جدیدی نگفته بود، ولی بعضی نویسندگان موسوم به لیبرال، گمان بردند که او سخن جدیدی گفته که میتواند موجب سرگشتگی همراهان سابق او شود.
قانون جدید مهریه با خانواده چه میکند؟
هلاکت ابوشباب؛ شادی غزه و خشم رسانههای عبری
دربی تهران ۵۷ ساله شد
بنویسید بنیامین نتانیاهو بخوانید مناخیم بگین
تشییع پیکر همسر و فرزند معاون رئیسجمهور
آیا در روز حراج جمعه اتفاق عجیبی در اقتصاد ایران افتاد؟
تساوی بدون گل و پرحادثه خیبر و شمس آذر
دیدار؛ با چادرِ مادر و شعرهای پدر
روزی که ایمون زاید جاودانه شد!
امیدوار به تکرار دنیزلی، برانکو و قلعهنویی در دربی ۱۰۶
آغاز ثبتنام دو وام دانشجویی وزارت بهداشت
باکیچ، فخریان و صادقی خط خوردند
سهم بازیگران خارجی در بنبست فعلی چقدر است؟
کوشکی و علیپور، اسلحهٔ پنهانِ دربی
آخرین وضعیت سلامتی رضا امیرخانی اعلام شد
دربی صحنهٔ جنگ تن به تن!
مرحله نیمه نهایی بیست و پنجمین دوره لیگ برتر کشتی فرنگی
رونمایی ساپینتو از مونیر در اراک
نیمی از اروپاییها ترامپ را «دشمن» میدانند
اوسمار به ترکیب برنده دست زد
استقلال جویبار راهی نیمهنهایی کشتی شد
ذخیره آب سدهای تهران نصف شد
خودکشی یک افسر اسرائیلی بعد از جنگ غزه
یادداشت











