دانشگاه علامه‌طباطبایی
خاستگاه علوم‌انسانی امروز ما، غرب است و مباحثی که در آن مطرح می‌شود راهکاری را برای حل مشکلات جامعه ما بیان نمی‌کند.
مرحوم آیت‌الله سیدمحمدسعید حکیم در کتاب فاجعه عاشورا نگاهی انتقادی و نظری مخالف نسبت به کتاب حماسه حسینی داشته است.
کتاب‌های زیادی درمورد دیدگاه‌های لیبرتارین و چپ چاپ می‌شود. طبیعی است که جامعه دانشگاهی و فکری ایران به‌سمت یکی از این مکاتب می‌روند. در این میان جای خالی افرادی احساس می‌شد که آستین بالا بزنند و بگویند مساله اصلا ایدئولوژیک نیست و بخش زیاد آن فنی است.
سیاست تعامل با همسایگان ارتباط مستقیمی با سیاست تحریم ندارد. ما سال‌ها درباره همکاری با همسایگان صحبت کردیم. یکی از نیازهای سیاست خارجی ما فهم شرایط متفاوت دنیا است. دنیا دارد تغییر می‌کند. امتیازات و امکاناتی که در همسایگان ما وجود دارد خیلی زیاد است. وزارت امور خارجه در دوره جدید این موضوع را جدی‌تر پیگیری می‌کند. این موضوع ارتباط ظریفی با تحریم‌ها و سیاست خارجی دارد.
شاخصه‌هایی که وزیر علوم باید داشته باشد عبارتند از اینکه ابتدا نقش دانشگاه را در سعا‌دت و شقاوت یک ملت بداند، به‌طوری‌که دانشگاه به جایگاه خودش بازگردد و اولین حلقه از حلقه‌های مقاومتی دربرابر بحران‌ها و چالش‌‌ها باشد.
داستان استقبال این روزهای مردم کمی متفاوت از روزهای دیگر و فصل‌های دیگر است. شاید به تعبیر وزیر سابق بهداشت، مردم به این نتیجه رسیده‌اند که خودشان بمالند و بالارفتن میزان استفاده از کتاب‌های روانشناسی در راستای همان ایده آقای وزیر است.
با نهایت تأسف باید عرض کنم، مثل همه چیزهای دیگری که از غرب گرفته‌ایم، فقط ظاهر و پوسته‌ای توخالی نگارش علمی از آنها را وارد کرده‌ایم و هرگز سعی نکرده‌ایم اصل آن را درک کنیم و متناسب با فضای فرهنگی خودمان بومی‌اش کنیم.
اول می‌خواستم درباره مرحوم علامه‌امینی و کتاب الغدیر با دکتر سعید طاووسی مسرور، عضو هیات‌علمی دانشگاه علامه‌طباطبایی مصاحبه کنم. اگر بخوانید، می‌بینید که در همین جهت هم به‌راه افتادیم اما در ادامه، دغدغه اصلی این روزها و شب های خودم را دیدم که رو می‌آید و خود را بر مصاحبه تحمیل می‌کند.
اینکه ناسیونالیسم به‌عنوان بدیلی برای لیبرالیسم تبدیل شود باید منتظر ماند و دید، اما قطعا لیبرالیسم تحت فشار جدی قرار گرفته و حتما یکی از گزینه‌هایی که به‌عنوان رقیب لیبرالیسم می‌تواند مطرح باشد، ناسیونالیسم است.
در کتاب سیدهادی‌بن ابراهیم‌بن علی‌وزیر از علمای زیدی یمن در قرن نهم به نام «البروج فی اسماء امیرالمؤمنین»، اوصاف، کنیه ها و لقب ها و اسامی حضرت را گردآوری کرده که ۲۹۰ عنوان شده و این تعداد همه مستند است.
یادداشت