«دانشگاه ملی» نیازمند یک نظریه تاریخی بوم‌محور است و در میان رشته‌های علوم انسانی این علوم اجتماعی و بالاخص جامعه‌شناسی تاریخی است که امکان نیل به چنین نظریه‌ای را در خود دارد. مقدمه چنین نظریه‌‌پردازی تامل انتقادی در تاریخ هشتادساله علوم اجتماعی در ایران و باز‌اندیشی جدی در نسبت این علوم با بوم، اقلیم و تاریخ این کشور است و کار با صرف صدور بیانیه راست نمی‌شود.

حمیدرضا جلایی‌پور درباره ماجرای پایان‌نامه جنجالی: « به خط قرمز «وحدت سرزمینی و ملی» در رخداد اخیر تهاجم نمادی شد.»

انتشار کلیپ کوتاهی از یک اتفاق عجیب در دانشگاه تهران، توجه‌ها را در آستانه سال تحصیلی به سمت این دانشگاه -البته نه پردیس اصلی بلکه حوالی بزرگراه جلال و دانشکده علوم‌اجتماعی- جلب می‌کند.

لیلا حسین‌زاده؛ کافی است که همین نام را در توئیتر یا سایر اپلیکیشن‌های مجازی جست‌وجو کنید و ببینید که از دو روز گذشته چقدر نام و کارش سر زبان‌هاست. دانشجوی دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران که با سابقا با فعالیت‌های چپ‌گرایانه در حوزه مسائل کارگری در میان دانشجویان شناخته می‌شد، حالا با برگزاری مراسم دفاع از پایان‌نامه‌اش تصویر جدیدی از خود در اذهان به‌جا گذاشت.

یکی از جنبه‌هایی که در ماه‌های گذشته درباره حوادث 1401 در گفت‌وگوها کمتر به آن پرداخته شده، سویه‌های دینی این حوادث بوده است.

 در جامعه‌شناسی سیاسی چند مفهوم وجود دارد که بعضا دیده می‌شد این مفاهیم به اشتباه به جای هم مورد استفاده قرار می‌گیرند. جنبش، اعتراض، شورش، انقلاب و اصلاح از جمله این واژگان است. اعتراض شامل همه حالات یادشده است.

«ش» دانشجوی دیگری است که مشکلات موجود در مقطع دکتری جامعه‌شناسی دانشگاه تهران را تایید می‌کند و می‌گوید: «متاسفانه حاکم شدن جو سیاسی در دانشکده علوم اجتماعی باعث شده عملا توجهی به دانشجویان صورت نگیرد.