داریوش شایگان
آدمی با این همه علم و دانش طبیعتا کارش در استفاده از کلمه‌ها هم حساب و کتاب دارد. وقتی کوزه را به‏ عنوان نماد اصلی و مهم در رباعیات خیام می‌بینیم حتما برای استفاده از آن نقشه و برنامه‌ ذهنی دارد.
دکتر نوری با اشاره به تیلور از تعامل میان سنت و مدرنیته سخن می‌گویند اما این تعامل آیا لازم نیست ذیل یک خودآگاهی (حال فلسفی، مابعدالطبیعی یا غیر از آن) صورت گیرد؟ آیا این تعامل معامله‌ای بی‌نیاز از فکر است؟
یادداشت