هفت‌تپه هم از آن نام‌ها و کلیدواژه‌هایی است که در پس خود، ماجراها و روایت‌های مفصلی دارد از دردی مشترک و مطالبه‌ای عمومی. هپکوی اراک، کشت‌وصنعت مغان، کنتورسازی قزوین و... هم سرنوشتی شبیه به هفت‌تپه را از سر گذراندند.

مناظرات انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری درحال برگزاری است. خبری از مطالبات کارگران نیست، اگر هم هست لای دعواهای زرگری نامزدها گم شده و چیزی که به‌قول مجازی‌بازها «وایرال» می‌شود، اظهارات زرد، سخیف و توهین‌های نامزدها به یکدیگر است.

براساس قانون و بعد از اعتراض هیات‌عامل سازمان خصوصی‌سازی به رای هیات داوری، قوه قضائیه می‌تواند رای هیات داوری را ابطال و مانع از ماندگاری اسدبیگی در راس مدیریت شرکت هفت‌تپه شود. اتفاقی که بعد از سال‌ها خون دل خوردن کارگران هفت‌تپه و مشکلات متعددی که برای آنها ایجاد شد روز گذشته رخ داد.

اکنون و بعد از شکست خصوصی‌سازی در هپکو، هفت‌تپه، رشت‌الکتریک، کشت‌وصنعت مغان، گوشت اردبیل، آلومینیوم المهدی، ماشین‌سازی تبریز و... یک سوال بسیار مهم مطرح می‌شود، اینکه آیا اصل ایده خصوصی‌سازی درست بوده است یا خیر؟

در سفر اخیر رئیسی به اردبیل اخبار و اطلاعات خوبی اعلام شد که لابه‌لای این همه اخبار تلخ و اتفاقات عجیبی که در کشور رخ می‌دهد شاید بارقه‌ای از امید در دل تعداد قابل‌توجهی از کارگران و تولیدکنندگان باشد.

با ورود رئیس قوه قضائیه، کارگران معترض کارخانه هپکو تبرئه و مدیرعامل سابق این واحد نیز به ۶ ماه حبس و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد.