خاطره‌نویسی سیاسی
سنت خاطره‌نویسی نزد سیاسیون ایرانی چندان جا نیفتاده است. معمولا رجال سیاسی ایران نمی‌توانند با لحن بی‌تعارف خودنوشت‌های روزانه کنار بیایند. در شعر و ادبیات ایران اعتراف به شکست‌ها و ضعف‌ها کاملا جا افتاده بود و حتی یک سنت زیبایی‌شناسی را تشکیل می‌داد؛ اما بین سیاسیون ایران اعتراف به واقعیت‌های رخ‌داده هنوز به شکل چیزی درنیامده که انجام آنها عرف شده باشد.
یادداشت