حکیم خیام نیشابوری
شاعر برای گفتن از امام صرفا نیاز به کوشش و عرق‌ریزان روح برای جفت‌وجور کردن واژه‌ها نداشت و این جوشش درونی‌اش بود که حتی قالب‌ها را انتخاب می‌کرد و قافیه و ردیف هم از آن تبعیت می‌کردند.
یادداشت