حمید ملک زاده
زبان خانه مشترک هر ملت‌ است و در این معنا باید به‌عنوان آشکارترین ساحت نمایش عرصه عمومی فهمیده شود.
 آیا می‌شود به شکل معناداری از چیزی به‌عنوان دانشگاه ملی صحبت کرد؟
در هستی‌شناسی جماعت‌گرایانه اصالت با جماعت است؛ به این معنا که امر جمعی از یک‌جور هستی پیشینی و اصیل برخوردار است. از این قرار هویت فردی و اهمیت کنش معنابخش ایگو در پر کردن محتوای معانی تشکیل‌دهنده جهان پیرامون، نادیده انگاشه می‌شود. این به این معناست که بگوییم اهمیت فرد و این مساله که در تحلیل نهایی فرد است که به جهان پیرامون معنا می‌بخشد نادیده گرفته می‌شود.
مانتیسیسم عنوانی است که برای نامیدن یکی از متنوع‌ترین و در یک معنا نامتجانس‌ترین مجموعه‌ها از فعالیت انسان برای فهمیدن جهان پیرامونش به کار برده می‌شود. برای اینکه بتوانیم از سردرگمی در میانه تنوع گسترده‌ای از چیزهای مختلفی که صفت رمانتیک را به آنها نسبت می‌دهند در امان بمانیم، لازم است این دو عنصر بنیادین، یعنی این مساله را که اولا رمانتیسیسم حاصل کار قصدی مجموعه‌ای از انسان‌ها است و دوما فعالیت مورد نظر ما به تلاش برای فهم رابطه آنها با محیط پیرامون‌شان مربوط می‌شود، در نظر بگیریم.
یادداشت