امروز درباره حاج‌قاسم و فعالیت‌های اجتماعی و جهادی‌اش می‌نویسم. فعالیت‌هایی که شاید بتوان ادعا کرد تمام عمرش را در بر می‌گیرد. حالا در چنین گستره‌ای، با انبوهی از فعالیت‌ها چطور باید شروع کنم و به کجا برسم؟ نمی‌دانم.

وقتی عملیات شروع شد همیشه به ما تاکید می‌کرد کاری کنید مردم کشته نشوند. جمعیت در حلب زیاد بود، ما باید شهری را آزاد می‌کردیم که پر از جمعیت بود. خانواده‌ها هم بودند. مدام می‌گفت: حاج‌محمود گلوله‌هایت به ‌جایی که مردم هستند نخورد. کار خیلی سختی هم بود، ما می‌خواستیم مسلحان را بزنیم، مسلحان هم کنار مردم بودند. باید طوری می‌زدیم که به مسلحان بخورد ولی به مردم نخورد. حاج‌قاسم کنترل هم می‌کرد.

تنها کسی در ایران که توانسته به پهلوانان و قهرمانان شاهنامه فردوسی تنه بزند، سردار قاسم سلیمانی بود. او علاوه‌بر دارابودن تمام ویژگی‌های یک قهرمان از منظر شاهنامه، از برخی صفت‌ها و ویژگی‌هایی که قهرمانان این اثر ملی داشتند نیز به دور بود.

مردم حلب برای جشن و شادمانی به سبب پیروزی‌های ارتش سوریه علیه گروه‌های تروریست تجمع کردند.