حسین نوری، روزنامه‌نگار
تنها دلخوشی تماشاگر فیلم میان آن‌همه ابهام، ایهام و مخفی‌کاری؛ رقص‌های رضا بهبودی در نقش حیدرآبادی است که اتفاقا می‌توان آن را بهترین قسمت‌های فیلم دانست آن‌هم با اختلاف نسبت به سایر دیالوگ‌ها، سکانس‌ها و پلان‌های فیلم. شاید محمدرضا لطفی در مقام نویسنده، تنها نام خوبی را برای اثر برگزیده است؛ نامی که برازنده داستان، موسیقی و حتی تدوین فیلم است.
یادداشت