حسین سرآبادانی تفرشی
یکی از موانع ذهنی و نگرشی برای رشد و بالندگی یک جامعه، انقطاع رابطه کسب رزق و درآمد از جریان خلق کار مولد است.
مقوله «کار»، یکی از شئون مهم انسانی و عامل اصلی شکوفایی استعدادها از حیث فردی و خلق ارزش‌افزوده اجتماعی است.
نوشتار حاضر کوشش دارد به‌اجمال با اشاره به ظرفیت‌های تحول‌خواهی در اندیشه نظری و سیره عملی امام، تمایز خصلت تحول‌خواهی او را با رویکردهای بدیل بیان کند. از رهگذر این تمایز مشخص می‌شود چرا در میان همه گفتارهای شیک و آوانگارد اصلاح‌گری و تحول‌خواهی، جامعه ایران به اندیشه و خط‌مشی «امام روح‌الله» اقبال نشان می‌دهد و مسیر او را برای تحول انتخاب می‌کند.
سینما، مردمی‌ترین و جمعی‌ترین هنر معاصر است؛ شاید بیش از موسیقی، ادبیات یا نقاشی که مخاطب و سلیقه خاص دارد. برای ارتباط با توده مردم که دغدغه‌شان عدالت است، باید به زبان سینما و با رعایت آداب یک هنرمند عدالتخواه که اولین آن تماس مستقیم با همین مردم است، به خلق اثر هنری فکر کرد؛ در غیر این‌صورت فیلمی روشنفکرانه، بی‌خاصیت، پرحرف و تهی از معنا در انتظارمان خواهد بود.
آیا کرونا به‌صورت کاملاً دموکراتیک و مستقل از ساخت طبقاتی، جوامع را تحت تأثیر قرار داده و میان فقیر و غنی فرقی نمی‌گذارد؟
موضع عدالتخواهی و طرفداری از مستضعفان «آیت‌الله خامنه‌ای» با موضع عدالتخواهی و حمایت از محرومان برخی گرایش‌های چپ در دهه ۶۰ و عصر معاصر متفاوت است.
یادداشت