حراج تهران
رقم فروش آثار هنری در بیست‌وچهارمین حراج تهران به ۱۴۷ میلیارد تومان رسید.
حراجی تهران در حدود ۱۳۱۵ کلمه متنی را نوشته که قرار است، پاسخ و منطقی باشد در برابر ابهاماتی که این حراجی با آن مواجه است. اینکه حراجی خود را موظف می‌داند که به تمام متن‌های منتشرشده پاسخ بدهد جای تقدیر دارد ولی نکته اینجاست که دقیقاً جوابیه‌ها و متن‌های منتشرشده از حراجی چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟ چه مطلب تازه‌ای بیان کرده و به کدام شبهه جواب داده؟
گران‌ترین اثر حراجی بهمن ماه ۱۴۰۳ تهران، تقلبی از آب در آمده است. نگاره‌ای منسوب به رضا عباسی که در حراجی تهران با قیمت بیش از ۲۲ میلیارد تومان فروخته شد.
مهر ماه امسال بیست و یکمین حراج تهران برگزار شد. در این حراج، اثری از رضا عباسی با قیمت ۲۲ میلیارد تومان فروخته شد که واکنش‌های بسیاری به‌دنبال داشت. این فروش باعث مطرح شدن سوالاتی درباره اصالت اثر و مسائل پیرامون آن شد که همچنان بی‌پاسخ مانده است.
حراج تابلوی «دختر نشسته» اثری که گفته می‌شود متعلق به رضا عباسی است به پایان رسید و این تابلو با قیمتی بالاتر از ۲۰ میلیارد تومان به فروش رفت.
مدیرکل موزه‌های معاونت میراث فرهنگی با تاکید بر غیرقانونی بودن فروش تابلوی «پرتره دختر نشسته» اثر رضا عباسی در حراج تهران، از مراجع ذیربط خواست تا با اقدامات فوری از خروج این آثار تاریخی جلوگیری کنند.
محمود سالاری معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد می گوید بخش مهمی از خریداران آثار حراجی تهران نهادها هستند و این نکته سوال دیگری را در ذهن مخاطب به وجود می‌آورد؛ اگر بانک‌ها و نهادها خریداران این آثار هستند پس به چه دلیل باید حریم خصوصی آنها حفظ شود و نام بانک و تعداد آثاری که خریده به سمع و نظر مردم نرسد؟
چند سالی است که هر دوره از حراج آثار تجسمی تهران نسبت به دوره قبل حواشی بیشتری ایجاد می‌کند و چند وجب به قطر سوال‌های بی‌پاسخ قبلی اضافه می‌شود.
نقاشی سهراب سپهری، به عنوان گران‌ترین اثر در حراجی تهران فروخته شد.
خانه حراج ملی از سال ۱۳۹۰ در حوزه فعالیت حراج آثار هنری آغاز به فعالیت کرده است و نخستین دوره حراج ملی مهرماه سال ۱۳۹۵ برگزار شد. تاکنون مجموعه آثاری از فرش، صنایع‌دستی، جواهرات، نسخ‌خطی، نقاشی، مجسمه و منسوجات در این حراج به فروش رسیده است.
سیزدهمین حراج تهران با رقم سرسام‌آور ۸۷۹,۴۲۰,۰۰۰,۰۰۰ریال به‌کار خود پایان داد. گران‌ترین تابلوی آن اثری از آیدین آغداشلو بود که به کپی‌بودن از روی یک اثر قدیمی اروپایی متهم شد و بدون استفاده از پیچیدگی‌های فنون نقد هنری هم می‌شد شباهت فاحش این دو اثر را تشخیص داد.
یادداشت