کنش سیاسی از نوع اصلاح‌گرایانه، لازمه حرکت انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن است و اختصاصی به جریان یا حزب سیاسی خاصی ندارد.

امروز ممکن است‌ درباره معنا و شیوه تحول علوم‌ انسانی اختلاف‌نظر وجود داشته باشد اما درباره اصل تحول و ضرورت تحول اختلاف‌نظر چندانی نیست. علوم انسانی ما نیازمند تحول بنیادی است؛ چراکه نه‌تنها تناسبی با جامعه دینی و عقاید و ارزش‌های حاکم بر جامعه دینی ندارد بلکه با اقتضائات زیست‌بومی ما ایرانی‌ها نیز تا حد زیادی بیگانه است.

برگزاری طرح مهرواره یا محله همدل سبب شد مساله‌هایی که نیازهای یک محله و دغدغه‌های آنها بود، ثبت شود. حتی بسیاری از هم‌وطنان به این فکر کنند که خودشان با یک ایده می‌توانند به جنگ مشکلات و مسائل طرح‌شده بروند، اما مهم‌تر این بود که یک سرمایه بزرگ انسانی نیز پا به میدان گذاشت که انگیزه حل مساله داشت و این عزیزان سرمایه‌های بسیار گران‌قیمت این جامعه هستند و فکر و ایده آنها بسیار باارزش است.

مع‌الاسف امروز نظام آموزش‌وپرورش در ایران، فراتر از حد تصور با مسائلی پیچیده روبه‌رو است و دولت جدید برای حل این مسائل ابتدا باید در قبال آموزش‌وپرورش مساله‌مند شده و سپس گام‌های لازم را برای کسب تصور صحیحی از مسائل این سیستم عظیم بردارد.

اگر از این به بعد در رشته علوم سیاسی حداقل دو واحد به نقد و بررسی حکمرانی سیاسی آقای روحانی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم اختصاص پیدا کند، خدمت بزرگی هم به پیشرفت علوم‌ سیاسی در دانشگاه‌ها و هم‌ تحول در وضعیت‌ کشور به‌ویژه دولت‌های بعدی خواهد شد.