جهنم
ادبیات اردوگاهی به تایید بسیاری از کارشناسان، انسانی‌ترین گونه ادبی در حوزه ادبیات دفاع مقدس است. ادبیاتی که ترسیم‌کننده بیم‌ها و امیدها، اشک‌ها و لبخندهای انسانی در بند است که از همه امکانات زندگی محروم شده و در پیش چشم خود دیواری بلند می‌بیند؛ دیواری که او را از جهان خارج جدا و به یک نقطه از زمین پرت کرده است. دیواری که می‌توان آن را نمادی از حسرت‌ها، آرزوها، غم‌ها و... دانست. 
بخش عمده‌ای از جذابیت و ارزش زیباشناختی عازم جهنم، ناشی‌از توانایی اثر در ایجاد هیجانات منفی است. فضای دارک و ظاهر هیجانی یکی از عواملی ا‌ست که موجب می‌شود مخاطب بیشتر از یک ملودرام کره‌ای غرق روایت شود.
دین در این دوران توسط افراد فرصت‌طلب به حاشیه کشیده شد و از نگاه عموم مردم اروپا تبدیل به یک امر شخصی شد. امری که باعث به قدرت رسیدن افرادی ناسالم می‌شود تا با استفاده از احساس مذهبی افراد، آنها را به بیراهه بکشانند.
بنا به آمار منتشرشده، سریال «اهل جهنم» خیلی زود توانسته رکورد بازدید شبکه نتفلیکس را جابه‌جا کند و جایگزین سریال کره‌ای «بازی مرکب» شود. به‌نظر می‌رسد هم سریال‌بین‌های دنیا میل عجیبی به شنیدن قصه‌های امروزین از زبان فیلمسازان شرقی پیدا کرده‌اند و هم اینکه فیلمسازان سرزمین کره، تازه چانه‌شان گرم شده و برای چشم و گوش‌های مردم جهان قصه‌های شرقی‌شده بسیاری دارند.
همان طور که آقامیری گفته‌اند، جهنم -لااقل ظاهرش- عذاب است یعنی عیش و نوش و فرح و لذت نبوده و دارالتأدیبی آرام و بَرد و سلام هم نیست بلکه به‌عکس. اما اینکه تمام دوزخیان تا چه حد به باطن آن عذاب التفات دارند یا آنکه این التفاتِ فرضی، تا چه حد درمان یا تعلیق عذاب جهنم است، الله‌اعلم.
یادداشت