جنگ قره‌باغ
هیئت سازمان ملل امروز وارد منطقهٔ قره‌باغ شد تا وضعیت این منطقه را در بعد از خروج ده‌ها هزار ارمنی بررسی کند. این اولین دسترسی یک نهاد بین‌المللی به این منطقه در ۳۰ سال گذشته محسوب می‌شود.
 مقام‌های ارمنی منطقه قره‌باغ کوهستانی، گفتند :«۱۲۰ هزار ارمنی این منطقه از بیم پاکسازی قومی تحت حاکمیت جمهوری آذربایجان، به ارمنستان می‌روند.»
وزارت دفاع ارمنستان اعلام کرده که نیروهای آذربایجان با سلاح‌های دقیق علیه نیروها و مواضع نظامی ما حمله کردند. این حملات باکو پس از آن آغاز شد که جمهوری آذربایجان صبح امروز اعلام کرد یک کامیون به دلیل وجود مین کاشته شده از سوی ارمنستان در منطقه «خوجاوند» جمهوری آذربایجان منفجر شد که در نتیجه آن چهار کارمند وزارت کشور کشته شدند.
وزیر خارجه ارمنستان: «جمهوری آذربایجان به جای گفت‌وگو با مردم قره باغ سیاست پاکسازی قومی را در دستورکار قرار داده که نمونه آن محدود کردن کریدور لاچین است.»
آذربایجانی‌ها قصد دارند با ایجاد دالانی موسوم به «زنگه زور» به نخجوان دست ‌یافته و به‌طور مستقیم آذربایجان را به ترکیه متصل سازند.
ترکیه سعی زیادی دارد خود را به‌عنوان رهبر جهان اسلام معرفی کند. تبدیل مجدد بنای ایاصوفیه از موزه به مسجد در سال جاری نمونه‌ای از تلاش‌های اردوغان برای برجسته‌سازی رقابت میان مسیحیت و اسلام بود. حضور ترکیه در منازعه قره‌باغ علیه ارامنه مسیحی و دفاع از مسلمانان آذربایجان می‌تواند حس همدردی را میان ملت‌ها و دولت‌های مسلمان نسبت به ترکیه برانگیزاند.
اکنون و با فروکش کردن آتش توپخانه دو طرف و با وجود نقض آتش‌بس، فرصت مناسبی است به بررسی عملکرد بازیگران اصلی این جنگ یعنی کشورهای آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و روسیه بپردازیم و بررسی کنیم که کدام بازیگر در این منازعه سهم قابل‌توجهی کسب کرد.
یادداشت