تولید ناخالص داخلی
دومین روز از برگزاری سیزدهمین دوره از نمایشگاه اینوتکس درحالی برگزار شد که این نمایشگاه یکی از شلوغ‌ترین روزهای خود را پشت سر گذاشت و این خود نشان از درک بیشتر مردم از فناوری و ورود این حوزه به زندگی مردم دارد.
اعتلای منزلت اجتماعی معلمان و افزایش‌ انگیزه‌ آنان برای خدمت مطلوب با اقدامات فرهنگی و تبلیغی و خدمات و امکانات رفاهی و رفع مشکلات مادی و معیشتی فرهنگیان که در سال ۱۳۹۲ رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید داشته‌اند، اصلی‌ترین و تنها راهکار پاسداشت مقام معلم است که صرفا با کارهای شعارگونه و نمادین محقق نخواهد شد.
کشورهای مختلف هرساله بخشی از بودجه سالانه خود را به بخش تحقیق و توسعه (R&D) اختصاص می‌دهند که می‌تواند روند پژوهش و در ادامه آن، تولید و فناوری و درنتیجه اقتصاد یک کشور را رونق ببخشد.
​​​​​​​تحقیق و توسعه (R&D) اهمیت بالایی برای بخش‌های تجاری و کسب‌وکارها در کشورها دارد و مستلزم داشتن بدنه دانشی و علمی قدرتمندی است که درنهایت منجر به بهبود فرآیندهای علمی و فناورانه شده و بهره‌وری کشورها را در تولید علم و فناوری افزایش می‌دهد.
مطابق با گزارش تفریغ بودجه سال ۱۴۰۰، بدهی دولت تا اسفند ماه سال گذشته به حدود ۱۱۵۶ هزار میلیارد تومان رسیده که معادل ۱۷ درصد تولید ناخالص داخلی ۶۷۳۶ هزار میلیارد تومانی است. این نسبت ایران را در بین ۱۹۰ کشور، در رتبه ۱۸۰ جهان جای می دهد.
  مهاجرت گسترده نیروی انسانی به‌ویژه نیروی کار ماهر و متخصص یکی از مسائلی است که طی سال‌های اخیر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی را به چالش کشانده است.
برآوردها نشان می‌دهد روند کاهشی سرعت خلق پایه پولی احتمالا ادامه‌دار بوده و نقدینگی نیز متأثر از آن خواهد بود.
یکی از مهم‌ترین اهداف اقتصادی کشورها، ایجاد شرایط لازم جهت افزایش تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی است. ازجمله شرایط لازم جهت افزایش تولید و رشد اقتصادی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اقتصادی است. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اقتصادی به‌طور کلی با افزایش بهره‌وری عوامل تولید، گسترش محدوده بازار، تعادل عرضه و تقاضا، ایجاد اثرات جانبی، ایجاد شرایط رقابتی بهتر و همچنین افزایش سطح رفاه باعث افزایش تولید و رشد اقتصادی می‌شوند.
برخلاف انتظارات و البته پیش‌بینی‌ها، اقتصاد کشور در سال ۹۹ پس از ۲ سال رشد منفی پی‌درپی، به ریل مثبت بازگشته و این می‌تواند نویدبخش روز‌های بهتری برای سال‌های آینده باشد. پیش‌بینی‌ها از سال تحریمی و کرونایی ۹۹ مثبت نبود، اما گزارشی که بانک مرکزی در روز‌های اخیر منتشر کرده، نشان می‌دهد که تولید ناخالص داخلی کشور به قیمت پایه در سال ۱۳۹۹ به عدد ۶۳۵ هزار میلیارد تومان رسیده که در مقایسه با سال گذشته خود (۱۳۹۸) رشد ۳/۶ درصدی را ثبت کرده است.
کشور‌های ژاپن و کره‌جنوبی به‌خوبی توانسته‌اند با روی آوردن به تولید کالا و خدماتی با فناوری و ارزش‌افزوده بالا، اثرات مخرب افزایش نقدینگی را کنترل و به‌نوعی آن را مدیریت کنند.
واقعیت‌های موجود در ایران نشان می‌دهد که در استان‌های مختلف کشور تفاوت‌های زیادی در زمینه تولید، توزیع و رشد جمعیت، نابرابری درآمدی، توزیع تسهیلات بانکی و... وجود دارد. این پدیده به‌دلیل عدم شناخت امکانات و قابلیت‌های مناطق مختلف در زمینه رشد اقتصادی و کم‌توجهی به تکالیف آمایش سرزمین برای متعادل‌سازی بین جمعیت، فضا و فعالیت به وجود آمده است.
سهم آموزش‌وپرورش از تولید ناخالص داخلی در سال امضای برجام به ۴.۳ رسید ولی پس از آن با برقراری تحریم و وقوع بحران ارزی دوم، در چند سال اخیر این نسبت روند کاهشی به خود گرفته و در سال ۹۸ به پایین‌ترین مقدار خود در طول تاریخ یعنی ۲.۳درصد رسیده است.
براساس داده‌های منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، تولید ناخالص داخلی کشور (به قیمت بازار) در سال ۹۸ برابر با ۳۳۴۸ هزار میلیارد تومان بوده که ۷۰ درصد آن یعنی چیزی در حدود ۲۲۸۲ هزار میلیارد تومان آن تنها در ۱۰ استان کشور رقم خورده است.
ظهور هوش مصنوعی و ورود آن به بخش بهداشت و درمان، انقلابی را در این بخش ایجاد کرد که تا حدی توانست کمبودها را جبران کند و گاهی حتی این کمبودها کمتر احساس شوند.
تولید ناخالص اقتصاد ایران بیش از ۲۵۰۰ هزار میلیاردتومان است و نسبت بدهی به تولید در ایران حدود ۳۲.۲ درصد است که به‌طور جزئی‌تر ۳۰درصد از آن را بدهی داخلی و تنها دو درصد را بدهی خارجی (حدود ۹ میلیارد دلار) تشکیل می‌دهد.
یادداشت