تقیه
امام صادق علیه‌السلام به دشمن اجازه نمی‌دادند حتی از نقاط ضعف و اشتباهات شیعیان سوءاستفاده کرده و آنان را مورد طعن قرار دهد. در عین حال و هنگامی که شیعیان مخاطب آن حضرت بودند، توصیه‌های لازم را به ایشان کرده و آنان را از خطا پرهیز می‌دادند. یکی از این خطاها که اهمیت زیادی هم داشت، ترک تقیه بود.
تجربه کشورهایی که واداده یا تسلیم شده‌اند -مانند مصر، لیبی، بعضی کشورهای شرقی و...- نشان می‌دهد که نتیجه وادادگی جز زمین‌خوردن آن جامعه و مردم آن نبوده است. دشمن از مقابل کشوری که با قدرت برخورد می‌کند، عقب‌نشینی می‌کند. تنها راه ما قوی‌شدن است، در این صورت می‌توانیم با منطق خود در سطح بین‌الملل، دیپلماسی فعال داشته باشیم و پیش برویم، ولی بدون قدرت هیچ توفیقی نخواهیم داشت.
یادداشت