در حمله مسلحانه به خودروی حامل صندوق اخذ رأی در منطقه جکیگور از توابع استان سیستان و بلوچستان، دو نفر از ماموران شهید و چند نفر دیگر زخمی شدند.

شبکه اینترنشنال این روزها با دعوت از افراد معلوم‌الحالِ تجزیه طلب و وابسته به گروهک‌های تروریستی، ضمن حمایت از عبدالحمید و حملات تروریستی جیش العدل و همچنین اقرار به سازماندهی آشوبگران، رسما پروژه اغتشاشات را با " اسم رمز سیستان و بلوچستان و تجزیه‌طلبان" استارت زد.

حتما از ماجرای زاهدان و آن درگیری خونین جمعه قبل‌تر بعد از نمازجمعه شنیده و دیده‌اید.

سیستان و بلوچستان تنها استانی است که نرخ روستایی آن بیشتر از شهرنشین است و از سیستم بانکی استفاده نمی‌کنند که بتوانند سطح زندگی خود را ارتقا دهند و از روستاهای محروم خارج شوند، نمی‌توانند روی آموزش و تحصیل بچه‌های خود سرمایه‌گذاری کنند. در تله فقری گیر کرده‌اند. این چاله‌های وحشتناک امثال همین مساله هوتک و گاندوها آن روی سکه محرومیت‌های عدالت اجتماعی و عدم دسترسی به آموزش و تحصیل و سلامت و... است.

سال‌ها درگیر ماجرای گاندو در بلوچستان هستیم. سال گذشته به منطقه باهوکلات رفتم و با چند بچه‌ای که دست و پاهای آنها قطع شده بود، صحبت کردم. به یکی از این بچه‌ها گفتم الان حس شما نسبت به تمساح‌ها چیست؟ گفت ما به قلمروی او تجاوز کردیم. اگر برای ما آب شیرین فراهم کنید که لازم نباشد از این برکه‌ها آب بیاوریم، نه او می‌ترسد که به ما حمله کند و نه ما آسیب می‌بینیم.

عن‌قریب چند و چون کشف ردپای تمساح در حوالی دریاچه چیتگر روشن می‌شود و تهرانی‌ها راحت‌تر از همیشه حوالی این دریاچه قدم می‌زنند و از باد خنکی که از غرب می‌وزد، لذت می‌برند. اما مردمان بلوچستان و سیستان، در همان گرمای طاقت‌فرسا، در همان بی‌آبی و خشکسالی و گردوغبار، برای زنده‌ماندن با گاندوها گلاویز می‌شوند و دست و پا و جان‌شان را از دست می‌دهند تا شاید اتفاقی هولناک بیفتد و لنز دوربین‌ها به‌سمت آنها برگردد.