براندازان نظام
براندازان ایرانی وضعیت ترحم‌برانگیزی دارند، سال‌هاست به نوعی از بیچارگی دچار شده‌اند که به هر چیزی برای تغییر نظام در ایران چنگ می‌زنند و درنهایت هم نه‌تنها به آنچه می‌خواهند نمی‌رسند، بلکه از قضا روزبه‌روز عقب‌تر می‌روند.
براندازان این روزها، چه در داخل و چه در خارج از کشور، با کاهش نفوذ و حمایت مواجه‌اند. تجمعات محدود، اختلافات درونی و کاهش کمک‌های خارجی، نقش آنان را در فضای سیاسی کم‌رنگ‌تر کرده است.
لمپنیزم در اشکال مختلف آن در اردوی طرفداران پهلوی ظهور و بروز دارد. آنها با دست‌اندرکاران شبکه سعودی مدعی شده بودند بیش از ۱۸۰هزار نفر در تجمع لس‌انجلس شرکت کردند، اما تلویزیون ای‌بی‌سی بە نقل از پلیس می‌گوید نهایتا ۳۰۰۰ نفر بودند. این آمار از آنجایی قابل توجه است که گفته می‌شود حدود ۹۰۰هزار نفر ایرانی ساکن در لس‌آنجلس هستند و با توجه به گزارش پلیس (یعنی حضور ۳۰۰۰ نفر در این تجمع) کمتر از ۰.۴ درصد از این جمعیت به تجمع رفته‌اند
یکی از نکات قابل‌توجه درباره براندازان که درمورد جبهه داخلی و خارجی آنها نیز مشترک است، تناقضات رفتاری و گفتاری آنهاست. میر‌حسین موسوی که در جریان وقایع امسال چندین‌بار همسو با براندازان موضع‌گیری کرده است در جدیدترین نمونه از اظهارات خود رسما طی بیانیه‌ای از جمهوری اسلامی عبور کرده و پیشنهاد تغییر نظم موجود در چهارچوبی غیر‌خشونت‌آمیز را داده است.
برومند درباره اظهارات مکرون در دیدار او، مسیح علی‌نژاد و چند زن ایرانی دیگر که با هماهنگی موسسه‌ بدنام  JFK(سازمان عدالت برای کردستان) صورت گرفته بود گفت: «آقای مکرون خیلی مشخص گفت ما نه وظیفه داریم، نه اعتقاد داریم و نه مایلیم که نظام سیاسی شما را تغییر دهیم.»
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا همچنین بلافاصله بعد از آنکه صراحتا مذاکرات را تنها راه باقی‌مانده خواند، گزاره‌ای را مطرح کرد که نشان می‌داد این صرفا جوزپ بورل نیست که همچنان پیگیر روند مذاکرات با تهران است، بلکه سایر دولت‌های اروپایی هم از طریق هماهنگ‌کننده اتحادیه اروپا تحولات مرتبط با گفت‌وگوها را دنبال می‌کنند.
یادداشت