ایمان عظیمی
اگر نوروز را در خانه می‌گذرانید، تماشای فیلم‌های مهجور و جذاب هالیوودی می‌تواند بهترین انتخاب برای پر کردن اوقات فراغت و آشنایی با بایگانی سینمای آمریکا باشد.
سینما «فلسطین» (گُلدن‌سیتی) یکی از سینماهای مدرن تک‌سالنه با لژ مخصوص و بالکن بزرگ بود که در میدان فلسطین (کاخ) در روز پنجشنبه اول فروردین سال ۱۳۴۶ با نمایش فیلم «عربسک» شروع به فعالیت کرد.
مسئله صرفا تعطیلی «بخش فارسی صدای آمریکا» و «رادیو فردا» به‌عنوان بازوهای رسانه‌ای دولت ایالات‌متحده نیست؛ بلکه تعطیلی این دو را باید به مثابه بازنگری سیاست‌های دولت فدرال در کم کردن هزینه‌های بی‌مورد دانست.
«معاویه» به‌خاطر پرداخت کودکانه و خام‌دستانه‌اش چندان لایق تحویل گرفته شدن و حتی «نقد» هم نیست چه برسد به اینکه مسئولان کشوری همچون عراق از طرف سعودی بخواهند پخش آن را برای جلوگیری از عمیق شدن شکاف میان شیعه و سنی متوقف کند!
سال ۱۴۰۳ با حوادث سیاسی و اجتماعی متعددی همراه بود، اما فرهنگ نیز از این تحولات بی‌نصیب نماند؛ از تغییرات مدیریتی تا جدال‌های هنری و افزایش چشمگیر هزینه‌های فرهنگی، هر کدام سرنوشت خاصی را رقم زدند.
کیفیت آثار تلویزیونی، به‌خصوص محتوا‌های مناسبتی در دهه هشتاد به‌قدری دست‌نیافتنی هستند که آیندگان همیشه از آن‌ها به‌عنوان متر و معیار برنامه‌سازی یاد خواهند کرد.
حال سینما در سال ۲۰۲۴ چندان خوش نبود، به‌طوری که می‌شد این مسئله را از نوع چینش و انتخاب نامزد‌ها توسط اعضای آکادمی فهمید. امّا اعضای آکادمی علوم و هنر‌های سینما در قالب یک‌سری تصمیمات خرق‌عادت‌گونه به این نقطه رسیدند که حداقل در انتخاب‌های خود کمی جانب «هنر» و «صنعت» سینما را بگیرند و در چالش میان «آنورا» با «بروتالیست» و «امیلیاپرز»، اولی را انتخاب کنند.
دلیل این سیطره همیشگی هوشنگ ابتهاج بر ادبیات معاصر ایران را می‌توان به «موسیقی کلام» ربط داد.
حواشی مربوط به داوری جشنواره فیلم فجر تمامی ندارد و این بار داوران در دوره چهل‌وسوم به دفاع از نظرات خود پرداخته‌اند، که اظهارنظرهای رضا درستکار به‌عنوان منتقد، واکنش‌های زیادی را برانگیخته است.
 منوچهر والی‌زاده هم در ۸۴ سالگی درگذشت. قصد ناله سر کردن و زاری نداریم ولی دوبله ایران هم پس از حضور طولانی در اوج به روز‌های خاکستری‌اش نزدیک می‌شود.
طبق اظهارات بازیگر آمریکایی، این روزها تاثیر الگوریتم پلتفرم اینستاگرام بر مسئله انتخاب بازیگر آشکار است و بر خط فکری تهیه کنندگان نیز تأثیرگذار بوده است.
جشنواره فیلم فجر در ۴۳ دوره برگزاری، از یکپارچگی و ضوابط مشخصی برخوردار نبوده و هر سال با تغییرات زیادی مواجه شده است. این جشنواره برخلاف دیگر جشنواره‌های معتبر جهانی، بیشتر به نمایش آثار تجاری می‌پردازد و از هدف اصلی خود که معرفی و ارتقای سینمای ایران بود، فاصله گرفته است.
امروزه فرمان سریال‌سازی در دست سرویس‌های پخش استریم و در رأس آن‌ها «اچ. بی. اُ»، «آمازون»، «اَپل» و به‌ویژه «نتفلیکس» است و آن‌ها دارند در مطبخ خود، ذائقه تماشاگر امروزی را می‌سازند.
«پیرپسر» دومین اثر بلند سینمایی «اکتای براهنی»‌ است. او در این فیلم باز هم به «داستایفسکی»، داستان‌ها، شخصیت‌ها و موقعیت‌هایش ارجاع داده و با گرته‌برداری از مضامین موجود در «برادران کارامازوف» به شکلی غیرهنرمندانه و دم‌دستی توهم مهم و بنیان‌کن بودن فیلمش را به مخاطب ارائه داده است. اما چرا «پیرپسر» اثر خوبی نیست؟
پرده اول «زیبا صدایم کن» نقطه قوت فیلم به حساب می‌آید؛ نقطه قوتی که اگر نیک بنگریم خالی از ایراد نیست ولی صدرعاملی در انتقال دیتا به مخاطب از خود خساست نشان می‌دهد و بسیاری از نکات مهم زندگی پدر و دختر قصه‌اش را به بک‌گراند روایت و زیرمتن می‌برد تا با اتکا به شخصیت‌پردازی و استفاده از حالات روحی و روانی خسرو معد‌ود نکات مثبت موجود در فیلمنامه را با اجرای خوب امین حیایی ضریب بدهد.
1 2 3 4... 9
یادداشت