در هفته اخیر میان پرویز پرستویی و سیروس الوند، هنرپیشه و فیلمساز باسابقه سینمای ایران جدال رسانه‌ای به وجود آمده که در برخی رسانه‌ها نیز بازتاب یافته است.

مدی همواره بخش بزرگی از گیشه سالانه سینمای یک کشور را به خود اختصاص می‌دهد. تفاوتی ندارد که شما شهروند آمریکا باشید یا هندوستان، در چین زندگی کنید یا‌ ایران، در هر کدام از این کشورها که باشید، سهم گیشه سالانه سینما از نمایش آثار کمدی، فراتر از دیگر گونه‌هاست. 

تعداد سالن‌های سینمایی ایران بسیار کم است و همین مقدار کم هم در کشاکش هزارتوی گروه‌هایی افتاده که گاهی حتی از آن به‌عنوان مافیا یاد می‌شود. به‌طور کل ۲۱۷ مجتمع سینمایی در ایران فعال هستند که شامل ۶۲۲ سالن می‌شود. این آمار به واقع تاسف‌بار است.

در یک چرخه مافیایی اکران، خصوصا اگر آن چرخه بیشتر از اقتصاد آزاد، به اقتصاد سیاسی وابسته باشد، اینکه اعلام شود کدام فیلم بیشتر فروخته، از اینکه کدام فیلم واقعا بیشتر فروخته باشد، اهمیت بیشتری دارد و همین شکوری‌مقدم و سرتیپی را روبه‌روی هم قرار داد.

با اطلاعاتی که «فرهیختگان» به دست آورده، احتمال توافق برای نمایش دو فیلم جدید اکران بسیار جدی و بالاست و خبر این توافق احتمالا ظرف این هفته یا نهایتا روزهای ابتدایی هفته آینده اعلام رسانه‌ای خواهد شد.

اگر خیلی خوشبین باشیم باید تنها 80فیلم را در اکران1400 ببینیم و این همان بلایی است که این جریان بر سر سینمای ایران آورده و سبب شده با توزیع سود در تولید، عرضه بالا برود و دیگر اکران، چندان مهم نباشد. در این میان آن سینماگرانی که بیشترین خسارت و ضرر را متحمل می‌شوند، بخش خصوصی و مستقل سینمای ایران هستند.»

علم‌الهدی گفت: اینکه در سال کنونی که فشارهای اقتصادی زیادی به مردم روا داشته شده و سینماها در این وضعیت بحرانی، تولیدات خود را همچنان ادامه می دهند، محلی برای شک‌کردن نیست. بعضی نسبت به این اتفاق مشکوک هستند که حتما کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه است اما باید بپذیریم که سینما، جذابیت‌های خودش را دارد.

شایسته گفت: اگر بخواهیم دقیق بگوییم باید تعداد فیلم‌‌های آماده نمایش را 110 تا 120 عنوان فیلم اعلام کنیم که با یک برنامه‌ریزی مشخص می‌توانیم این تعداد فیلم را درکنار فیلم‌های جدیدی که نیاز روز هستند، برای مردم به‌نمایش بگذاریم. البته در همین رابطه، یکشنبه هفته آینده جلسه‌ای داریم تا تصمیم‌های جدید در زمینه اکران بگیریم.

فارغ از تمامی زیان‌های مادی و معنوی که کرونا در یکسال اخیر بر سینماگران، سینماداران و سینمادوستان عارض کرده، این ویروس منحوس سبب شده صف اکران، به چنان درازایی برسد که تاریخ سینمای ایران هیچ‌گاه شاهدش نبوده است.

«فرهیختگان» با تمام اظهارنظرهای داریوش بابائیان موافق نیست، اما برای اینکه جزئیاتی از مختصات سرمایه‌گذاری در سینمای امروز ایران را به‌دست آورید، پیشنهاد می‌کنیم مطالعه این گفت‌وگوی صریح را از دست ندهید.

سلبریتی‌‌‌ها کمکی که می‌توانند بکنند این است که خودشان از دریافت این کمک‌هزینه‌‌‌های احتمالی چشم بپوشند وگرنه توقع این را نمی‌شود از آنها داشت که مستقیما بیایند و به اقشار آسیب‌پذیر سینما کمک کنند؛ چون خودشان هم در ایام کرونا به لحاظ مالی نسبت به قبل از این ضرر کرده‌ و درآمد کمتری داشته‌اند.

آمار و ارقام بهار 99 نشان می‌دهد فرهنگ رسمی مانند سینما، کتاب و موسیقی از کرونا ضربه مهلک خورده‌اند این روند احتمالا تا پایان سال ادامه دارد. مسئولان فکری به حال مصرف غیررسمی فرهنگ کرده‌اند؟

در این گزارش سراغ موضوع استقبال مخاطبان در این چند روز بازگشایی سینما‌ها رفتیم تا بدانیم با رعایت پروتکل‌‌های بهداشتی چقدر مردم از این بازگشایی استقبال کرده‌اند.

در شرایطی که قرار است سینماها از اول تیرماه با 50 درصد ظرفیت کار خود را شروع کنند، به سراغ چند تهیه‌کننده سینما رفتیم تا آنها برایمان از شرایطی که این روزها بر آنها گذشته است بگویند.

VOD این ظرفیت را دارد که برای همه مردم ایران باشد، اما معلوم نیست که ساختار سینمای ایران هم در حال حاضر چنین ظرفیتی داشته باشد که برای تمام مردم ایران فیلم بسازد.