انیمیشن پسر دلفینی
محمد خیراندیش، کارگردان «پسر دلفینی ۲» در پاسخ به سوال «فرهیختگان»درباره اینکه سینمای ایران در چنبره دوگانه کاذب فیلم‌های نهادی و فیلم‌های ژانر فلاکت به سر می‌برد مطرح کرد: ما یکسری مدیری داریم که شب می‌خوابند صبح بلند می شوند و می‌گویند گرافیک ایرانی داشته باشید و نمی‌دانند چه تلاشی باید کرد که مثل این گرافیک مثل یک وصله ناجور نچسبد به کار. ما از جنوب استفاده کردیم و انیمیشن فرهنگ کاملا ایرانی دارد.
کارگردان «پسر دلفینی ۲» در گفت‌وگو با چارسو فرهنگ اظهار کرد:
فیلم‌های سینمای کودک و نوجوان همواره موضوع قابل بحثی در سینمای ایران بوده و هست.
با آنکه ضعف زیرساختی و شیوه‌های قدیمی و پوسیده، بلای جان سینمای امروز ایران است اما انیمیشن ایرانی با تلاش جوان‌های کشور به پیش می‌رود.
تولید انیمیشن در ایران از متوسط قیمت جهانی هم ارزان‌تر تمام می‌شود.
فعالان حوزه انیمیشن‌ بلندپرواز هستند و اگر از آنها حمایت شود می‌توان امید داشت که دیگر رویای ایرانی در داخل مرزهای کشور حبس نشود.
از اولین روزهایی که سینما به معنی واقعی‌اش در ایران به ‌وجود آمد، تلاش‌هایی برای تولید انیمیشن ایرانی هم انجام شد. سینمای ایران از سال ۱۳۲۸ به‌طور جدی و واقعی آغاز به‌کار کرد و اولین کوشش‌ها برای تولید انیمیشن در سال ۱۳۳۵ صورت گرفتند.
رقم ۱.۷ میلیون دلار گیشه «پسر دلفینی» در روسیه، معادل تقریبا ۵۰ میلیارد تومان، کمی کمتر از گیشه فیلم کمدی «دینامیت» پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است.
توانمندی داخلی ما در تولید انیمیشن از جنبه نیروی انسانی فوق‌العاده است و این مدعا هم با رجوع به اخبار حضور انیمیشن‌ها در جشنواره‌ها و مخاطبان خارجی اثبات شده است.
یادداشت