گفت‌وگوی «فرهیختگان» با دو تن از انیمیشن‌سازان را می‌خوانید که درمورد رویه‌ها و موانع پیش‌روی تولید تا اکران انیمیشن در سینمای ایران گفتند. یکی از آنها حامد جعفری، مدیرگروه هنر پویا است که به گفته خودش سه انیمیشن‌ پرمخاطب سینمای ایران را ساخته است و دیگری محمد خیراندیش کارگردان «پسردلفینی» است.

در روز جهانی انیمیشن خوب است نگاهی به دنیای هنر انیمیشن در ایران داشته باشیم. انیمیشن در ایران هنوز تبدیل به یک صنعت نشده و دلایلی مختلفی برای آن وجود دارد. عدم توجه مسئولان و تصمیم‌گیران در عرصه کلان به این هنر و توانمندی آن و نگاه تحقیرآمیز به آن که انیمیشن را هنری سطح پایین و ساده و کودکانه قلمداد می‌کنند و متأسفانه این دیدگاه در عامه نیز وجود دارد باعث شده است تا علاوه بر دولتمردان و عموم مردم، فعالان این عرصه نیز خیلی فعالیت و هنرشان را جدی نگیرند.

این جای خوشحالی دارد که صنعت انیمیشن‌سازی یا پویانمایی ما رشد خلاقانه‌ای را طی می‌کند. حالا می‌توان به جرات گفت که انیمیشن‌های ایرانی صرفا نقاشی متحرک ساده نیست.

انیمیشن ایران صنعتی نوپاست که پشتوانه هنری طولانی‌مدتی دارد. صنعتی که بزرگ‌ترین مشکل آن نداشتن متولی واحد و بی‌توجهی مسئولان به آن است. صنعتی که می‌خواهد درمقابل هژمونی دیزنی و پیکسار شروع به سخن گفتن کند اما بی‌توجهی‌‌ها باعث می‌شود که صدایش بازتاب زیادی نیابد.

انیمیشن هنر-صنعتی است که هر کشوری ندارد و یکی از شاخص‌های پیشرفت کشورها در دنیای امروز به‌حساب می‌آید.

تولید انیمیشن در ایران از متوسط قیمت جهانی هم ارزان‌تر تمام می‌شود.