متهم کردن ایران به سیاسی‌کاری البته امری نیست که در اظهارات رئیس کل آژانس انرژی اتمی تازگی داشته باشد، چندی پیش بعد از لغو مجوز برخی از بازرسان آژانس در ایران، گروسی این اقدامات را بیش از حد خواند که بر اقدامات عادی آژانس تاثیر می‌گذارد. با این حال گروسی بار دیگر این اظهارات را در گفت‌وگوی اخیر خود هم مطرح و ادعا کرده، لغو مجوز برخی از بازرسان آژانس تنها به‌خاطر ملیت آنها اتفاق افتاده است.

رئیس سازمان انرژی اتمی گفت: انرژی هسته‌ای کشور ما هیچ مغایرتی با ضوابط بین‌المللی ندارد و طبق ضوابط سازمان بین‌المللی انرژی اتمی تولید و انجام می‌شود‌.

برای بررسی بیشتر صحبت‌های اخیر وزیر خارجه و احتمال ازسرگیری دوباره مذاکرات احیای برجام با عبدالرضا فرجی‌راد، کارشناس مسائل بین‌الملل گفت‌وگو کردیم.

وزیر امور خارجه روز شنبه 11 شهریور در توضیحاتی به شرح وضعیت فعلی مذاکرات پرداخت و گفت: «امروز برای مردم نتیجه مهم است و اینکه اکنون در چه نقطه‌ای هستیم؟ اولا گفت‌وگوهای ما به مقدار زیادی با طرف‌های مقابل برجامی انجام شده و روی کاغذ آمده و سندی معروف به سند سپتامبر بین ما و طرف‌های مقابل آماده است.»

آناتولی نوشت: گروسی ساعاتی قبل، در کنفرانسی مطبوعاتی در توکیو، پایتخت ژاپن گفت «همکاری میان آژانس و ایران ادامه دارد، اما در سطح مطلوب نیست.»

۱۰ ماه بعد از امضای برجام، یک افسر اطلاعاتی آمریکایی فیلمنامه‌ای درباره حمله به تاسیسات اتمی ایران نوشت و این فیلمنامه با بودجه بالا، در دستورکار ساخت در هالیوود قرار گرفت.

به بهانه انتشار گزارش جانبدارانه آژانس علیه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران و همچنین قریب‌الوقوع بودن سفر دبیرکل این سازمان به کشورمان، با محمدعلی بصیری، کارشناس مسائل بین‌الملل گفت‌وگو کرده‌ایم تا پیام‌های گزارش اخیر آژانس در آستانه سفر رافائل گروسی به تهران را مورد توجه قرار دهیم. در ادامه متن این گفت‌وگو را می‌خوانید. 

از سی‌ام خردادماه سال 99 که شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بعد از 8 سال در تغییر رویکردی آشکار، تصمیم گرفت علیه کشورمان قطعنامه‌ای سیاسی و یک‌طرفه صادر کند، شاهد آن بوده‌ایم که دستگاه دیپلماسی ایران هم به اتخاذ اقداماتی متقابل تغییر مسیر داده است.

آمریکا که از مدت‌ها قبل به دنبال گفت‌وگوی دو جانبه با ایران بود؛ این‌بار با میانجی‌گرىِ سلطانِ عمان، آمادگیش را براى مذاکره مستقیم در موضوع هسته‌ای اعلام کرد. ایران شرط شروع مذاکره دو جانبه را پذیرش حق غنی‌سازی قرار داد. آمریکا شرط را پذیرفت و اولین نشست مشترک دو کشور پس از انقلاب به صورت محرمانه در مسقط برگزار شد.

فروردین ۸۴ ایران تعلیق خودخواسته تاسیسات هسته‌ای را کنار گذاشت.دولت نهم شروع به کار کرد و هم‌سویی مجلس و دولت آغاز فصل جدیدی از روابط داخلی و خارجی بود.

تبدیل "مسئله" هسته‌ای به "بحران" و کارزاری برای وزن کشی و انتقام گیری میان آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی با ایران، آرایش سیاسی و حکمرانی ناظر به آن در کشور تفاوت کرد. تا پیش از صدور قطعنامه سپتامبر ۲۰۰۳، حل مسئله همچنان به دست سازمان انرژی اتمی و وزارت خارجه بود؛ اما از این مقطع مشخص شد سطح پیچیدگی مسئله بیش از توان آن‌ها ست. موضوع نه صرفاً فنّی بود که حضور سازمان انرژی اتمی برای حل آن کفایت کند و نه صرفاً یک مسئله دیپلماتیک و سیاسی که وزارت خارجه به تنهایی توان حل آن را داشته باشد؛ این بار معجونی بود از مسائل فنی، هسته‌ای تا موضوعات حقوقی آغشته به آرایش و کشمکش‌های سیاسی و اقتصادی و امنیتی. همین امر موجب شد ایران محوریت راهبری موضوع هسته‌ای را به شورای عالی امنیت ملی واگذار کند و این سرآغاز داستان مذاکرات هسته‌ای بود...

در قسمت قبل شنیدیم که در سال ۱۳۳۵ قراردادی بین ایران و آمریکا برای استفاده از نیروی اتم در مصارف غیرنظامی امضا شد.در ادامه این همکاری‌ها ایران برنامه بلندپروازانه‌ای در حوزه اتم تدارک دید. ایران برای رسیدن به ظرفیت تولید ۲۳ هزارمگاوات برق از انرژی هسته‌ای و ساخت ۲۳ نیروگاه هسته‌ای تا سه دهه آینده برنامه‌ریزی می‌کند. اما با وقوع انقلاب ۵۷، کشورهایی مثل فرانسه و آلمان که قرادادهایی را با ایران امضاکرده بودند در برابر حکومت جدید  قراردادها را لغو کردند و یا با عدم همکاری کار را متوقف کردند. در این قسمت به بازخوانی اتفاقات و تحولات داخلی و خارجی ایران در دهه هفتاد و اوایل هشتاد می‌پردازیم تا بدانیم چطور یک همکاری جهانی در زمینه هسته‌ای به یک بحران  تبدیل شد…

تهران بارشد صنعت ‌هسته‌ای خود توانست ابزارهای قدرتی برای خنثی‌کردن اقدامات ضدایرانی طرف غربی ‌به‌دست آورد.