در بحث از توده مردم تمایز‌های بنیادین برای فهم آن وجود دارد و اندیشمندان مختلفی درباره‌اش بحث کرده‌اند؛ از گاست تا موفه اندیشه‌های گوناگونی را ذیل توده و توده‌ای شدن بیان کرده‌اند، اما آنچه مساله اصلی است این بحث است که بین جامعه توده‌ای و دفاع از توده مردم باید تفاوت قائل شد.

از زمان کنار رفتن دکتر گلشنی (1387)، پژوهشگاه علوم انسانی هم سیر قهقرایی خود را آغاز کرد تا به‌امروز که در وضعیت بالایی از ناکارآمدی به‌سر می‌برد.

جناب حیدری در سایر سخنان خود ادعا کرده‌اند که دیدگاه کفر باطنی پیروان سایر مذاهب، سر از «داعشی‌گری شیعی» درمی‌آورد و بنابر این نظریه، مساله «تقریب مذاهب» امری تصنعی و تنها برای ظاهرسازی است، چراکه تقریب بین کافر و مسلمان معنا ندارد.

لیبرال های امروزی درست برخلاف مبانی ادعاشده لیبرالیسم عمل می کنند. زیرا لیبرالیسم قاعدتا باید به «دیگری» اجازه اظهارنظر و آزادی بیان و عقیده را بدهد، اما لیبرال‌های امروزی کم‌تحمل شده‌اند و از اصول و آموزه‌های اساسی لیبرالیسم بسیار دور افتاده‌اند. ظاهرا از لیبرالیسم صرفا یک اسم خالی مانده است.