امیرمحمد بهامیر
تلماسه نام یکی از رمان‌های مشهور ژانر علمی تخیلی است. رمانی که به‌تازگی توسط دنی ویلنوو، کارگردان نام‌آشنای ژانر علمی- تخیلی ساخته شده است. کارگردانی که با ساخت آثاری همچون «بلید رانر ۲۰۴۹» و «ورود» نشان داده تبحر زیادی در ساخت آثار ژانر علمی تخیلی دارد.
شاید ویدئوی کوتاه تبلیغی را دیده‌اید که از تفاوت زندگی مجردی و متاهلی ساخته شده است؛ ویدئویی که به‌احتمال زیاد دست‌اندرکاران آن به‌دنبال ایجاد فضایی تبلیغاتی برای ترغیب جوانان به ازدواج و سپس فرزندآوری بوده‌اند. تبلیغی که نه‌تنها باعث انتقال این پیام نشد، بلکه تبدیل به ضدتبلیغی شد که واکنش‌های منفی را نیز دریافت کرد. 
بهتر است تکلیف را با فیلم لانا واچوفسکی مشخص کنیم. هرچند تکلیف نیز مشخص است، قسمت چهارم ماتریکس یک فیلم ابرقهرمانی است که نه‌تنها هیچ داستان، ایده و شخصیت‌پردازی خاصی ندارد، بلکه برعکس تبدیل به یک اثر اکشن دم‌دستی شده است؛ فیلمی که تنها می‌توان گفت فروش گیشه برای سازندگانش در سطح استودیو یا کارگردانی مهم بوده، هرچند آن‌هم چنانکه توقع می‌رفت محقق نشده است.
دین در این دوران توسط افراد فرصت‌طلب به حاشیه کشیده شد و از نگاه عموم مردم اروپا تبدیل به یک امر شخصی شد. امری که باعث به قدرت رسیدن افرادی ناسالم می‌شود تا با استفاده از احساس مذهبی افراد، آنها را به بیراهه بکشانند.
فیلم اسپنسر با بازی کریستین استوارت درباره زندگی پرنسس دایاناست؛ فیلمی که توسط کمپانی انگلیسی و با نویسندگی فیلمنامه‌نویسی انگلیسی که تحصیلکرده کالج دولتی لندن است، ساخته شد. اثری که اگر از هر زاویه‌ای به آن نگاه کنید متوجه ردپای خاندان سلطنتی و دستگاه رسانه‌ای این خانواده در ساختش خواهید شد.
فیلم پلتفرم یا سکو یا حفره محصول سال ۲۰۱۹ کشور اسپانیاست. فیلم در سال ۲۰۱۹ توسط شرکت نتفلیکس خریداری و در این شبکه اینترنتی پخش شد. ایده کلی فیلم درباره استفاده بیش از نیاز طبقات بالایی از مواد خوراکی و نرسیدن این مواد به طبقات پایینی است. ایده‌ای که بازنمایی از سیستم سرمایه‌داری و طبقاتی موجود در جوامع سرمایه‌داری است.
یادداشت