امیر کریمی
لیگ یک کشور به پیچ خطرناک و احتمالا آخر خود رسیده است و سه هفته پایانی مشخص‌کننده دو تیم صعود‌کننده به لیگ‌برتر خواهد بود.
شکست لورکوزن به آتالانتا یک نکته را برای فوتبال دنیا بار دیگرآشکار کرد که فلسفه فوتبال توپگرا تیغ دو‌لبه‌ای است و احتمال شکستن آن اگر ساخت بازی شکل نگیرد بسیار زیاد است و اتفاقا می‌تواند نکته منفی برای این سبک بازی هم باشد، برعکس فوتبالی که اساس آن روی پرس و فیزیک بازیکنان استوار می‌شود. در چنین سبکی اشتباهات چون براساس از دست دادن توپ در مناطق حیاتی زمین نیست شاید تاثیرگذاری کمتری داشته باشد.
صدر جدول در حالی بعد از ۴۸ ساعت دوباره رنگ آبی را به خود دید که استقلالی‌ها در این بازی تغییراتی را در فرم ابتدایی کار از بعد نفرات داشتند.
اورونوف، فرشته نجات پرسپولیسی‌ها در این بازی لقب گرفت. دبل این بازیکن نشان از توانایی‌های بازیکن ازبک دارد اما نادیده گرفتن این موضوع که این بازیکن همانقدر که گل‌های حساس و سخت را به ثمر می‌رساند، توپ‌های ساده‌ای را هم به‌راحتی از دست می‌دهد که هم بار روانی را به تیم تحمیل می‌کند و هم این مساله در بلند‌مدت برای او و پرسپولیس می‌تواند آفت بزرگی باشد.
نبردن بازی‌های حساس و تاثیرگذار می‌تواند کارنامه مربی برزیلی را خدشه‌دار نشان دهد. خارج از این بحث‌ها اما پرسپولیس ظاهرا دچار یک سکته مغزی درون‌تیمی شده است.
بدون‌شک، از موفقیت‌های متعدد کادرفنی پیشین تیم نباید چشم‌پوشی کرد اما پس از گذشت چند بازی و نمایش‌های باکیفیت تیم فعلی، نمی‌توان منکر توانایی‌های اوسمار ویه‌را نیز شد.
: پرسپولیس و استقلال درحالی به مصاف هم خواهند رفت که دو تیم در صدر جدول رتبه‌های اول و دوم را از آن خود کرده‌اند و بعد از شروع نیم‌فصل دوم نشان داده‌اند فعلا در زمین زورشان از باقی حریفان بیشتر است؛ چراکه دو تیم در شرایط مختلف به برد رسیده‌اند و فضاهای مختلف بازی را محک کرده‌اند. 
بازی پرسپولیس با نفت ‌و گاز گچساران لیگ یکی با احترام به این تیم نوعی بازی تمرینی برای شاگردان اوسمار بود. البته جام حذفی پر از شگفتی‌هاست اما روند این بازی نشان از یک بازی تدارکاتی‌ برای قرمزپوشان داشت. پرسپولیس در این بازی داشته‌های هجومی خود را مشق کرد و با تغییرات در ترکیب اصلی سعی در محک دیگر بازیکنان و همچنین برآورده کردن نیازهای تاکتیکی خود داشت که به این هدف رسید.
دو باخت پیاپی با نتیجه سه بر یک مقابل الهلال باعث شد پایان تلخی در لیگ قهرمانان این فصل برای فوتبال ما رقم بخورد. ۶ گل خورده و تنها دو گل زده نشان از تفاوت‌ها در سطح بازی دو فوتبال دارد. فوتبالی که هنوز روی استعداد و ظرفیت‌های فردی تکیه دارد و برعکس، فوتبالی که روی برنامه‌ریزی و دوراندیشی و سرمایه‌گذاری کلان حساب باز کرده است.
فدراسیون فوتبال قرارداد امیر قلعه‌نویی را تمدید کرد. تمدیدی در عین شایستگی اما از جنس شک و تردید. اینکه در بسیار از معیارها قلعه‌نویی مربی شاخصی در داخل است شکی نیست. باثبات‌ترین سرمربی لیگ‌ برتر و به نقل از خودش تنها مربی که هزار امتیاز و شاید هم بیشتر در بازی‌های داخلی کسب کرده و همیشه در تیم‌های بزرگ داخلی با بازیکنان بزرگ و چالش‌های آنها دست‌وپنجه نرم کرده است و از این دست دلایلی که بخشی از آنها قابل اعتنا از سوی کارشناسان شناخته شده است و قسمی دیگر از آن هم قابلیت پرداختن و جای بحث دارد.
مهم‌ترین نکته‌ای که در چهار سال اخیر به چشم می‌خورد عدم‌ حضور یک ‌مهاجم پرسپولیسی حتی در کورس آقای گلی است، جایی که پیش از این ‌چهار فصل ناکامی، سه ‌فصل به‌طور پیاپی-دو فصل مهدی‌ طارمی و یک‌ فصل علی‌ علیپور- آقای گل لیگ شده بودند.
پرسپولیس برانکو اگر برای دوستداران این تیم یک الگو باشد می‌توان از آن به‌عنوان یک نقشه‌راه برای آینده این تیم نام برد.
اما آمدن حامد لک بعد از جدایی بیرانوند، که بی‌شک سهم عمده‌ای در گلات قهرمانی پرسپولیس داشت و در ادامه درخشش او به‌خصوص در بدو حضورش در پرسپولیس و بازی‌های آسیایی که صرفا با دو گل خورده آن هم از روی نقطه پنالتی بود، گشایش روزنه امیدی بود برای هواداران این تیم که سال‌های متمادی کم از خط دروازه ضرر ندیده بودند.
واقعیت این است که ۶ هفته، ۶ هفته‌ ۱۸ امتیازی است و خیلی اتفاقات می‌تواند در این ۶ بازی پایانی بیفتد و اعتقاد دارم که پرسپولیس همچنان شانس قهرمانی دارد و این جریان به توانایی، توانمندی، خواستن و ارائه بازیکنان و کادرفنی و حمایت هواداران بستگی دارد.
یادداشت