نمی‌توان جمهوری اسلامی مبتنی‌بر الگوی حکومت امام‌علی(ع) برپا کرد، بی‌آنکه واجد نشانه‌های حکمرانی آن حضرت نباشد. ازجمله این ویژگی‌ها پاکسازی حکومت از قاسطین و ناکثین و مارقین است. اگر حکومتی که دعوی پیروی از حکمرانی علوی را داشته باشد ولی همچنان زرسالاران مستکبر و قدرت‌پرستان و متظاهران به دیانت در حکومت منزلت و مقام داشته باشند؛ هرگز نشاید که چنین حکومتی را از جنس حکمرانی نبوی و علوی دانست.

گرچه مدت حکمرانی امیرالمومنین علی(ع) کوتاه بود ولی حامل هزاران پیام خُرد و کلان است. فهم و درک این پیام‌ها، برای پیروان راستین آن حضرت که خواهان برپایی حکمرانی علوی هستند، بسیار لازم و ضروری است. اما شرط لازم برای فهم درست و جامع این پیام‌های نورانی آن است که سخنان آن حضرت را منسلخ از متن و شرایط زمانه نگاه نکنیم. مطالعه انتزاعی و غیرانضمامی این سخنان زمینه استفاده ابزاری از آنها را فراهم می‌آورد.

نامه‌هایی که در ادامه درباره‌شان می‌خوانید همه از متون تاثیرگذار اسلام بوده و البته به انتخاب کارشناسان گردآوری و درباره‌شان توضیحاتی ارائه شده است. در این فهرست نامه‌هایی آمده‌اند که خواندن و تعمق در آنها می‌تواند زندگی هر انسانی را عوض کند؛ این نامه‌ها اصلا درسنامه‌اند.

علمای دین با هر روش و گرایشی تلاش می‌کنند بخشی از دین اسلام را فهمیده، تفسیر و تبیین کنند، اما اگر عالم و دانشمندی زحمت کشید، پژوهش کرد، مجاهدت کرد تا سخن دین را در مساله‌ای بفهمد و بیان کند، اگر چنان عالمی خطا کند، خطایش به‌پای خود اوست نه اسلام.