«افعی تهران» هیچ مساله واقعی و ملموسی را نه‌تنها حل نمی‌کند، بلکه طرح هم نمی‌کند. مساله‌ای جعلی برای مخاطب می‌سازد و این مساله را تا سرحد جنون برایش حیثیتی می‌کند تا حل این مساله جعلی را به مخاطبش بفروشد.

سریال افعی تهران -که به‌تازگی پایان یافته است- با مخاطب قرار دادن طبقه متوسط از آن‌ها برای تماشای خود بهره گرفت و تا میزان قابل توجهی جامعه آماری‌اش را راضی نگه داشت.

پیمان معادی به بازتاب سکانس‌ سریال «افعی تهران» واکنش نشان داد و گفت: « شخصیت ناظم مدرسه در این سریال به عنوان یک شخصیت ساختگی به هیچ‌وجه پرچم‌دار تمام شاغلین نظام آموزشی کشور نیست»

از انتشار نخستین اپیزود از سریال «افعی تهران» تا به امروز یک عنوان داغ در جمع‌های مجازی و حقیقی روان‌درمانگران، دانش آموختگان روانشناسی و حتی آنهایی که تجربه روان‌درمانی دارند، درحال تکرار است و آن عنوان چیزی نیست جز «اتاق تراپی افعی تهران».

تبلیغات شهری و حتی قسمت اول «افعی تهران» این‌طور نشان می‌داد که با یک سریال جنایی نه‌چندان جذاب که شاید از سریال‌های خارجی کاور شده باشد طرف هستیم. اما از قسمت دوم به بعد ورق برگشت و حالا با گذشت 9 قسمت، نمایش خانگی یک «پوست شیر» دیگری رو کرده است و چهارشنبه‌های هر هفته به انتظار سرنوشت یک قصه جنایی هستیم.

«افعی تهران» در پرتر‌ه‌ای کلی، یک سایکودرام فکرشده است که نهایت تلاش خود را به خرج داده تا متناسب با نرم بین‌المللی این‌گونه، تصویرگری خاصی از یک شبه‌پارانویا را به‌تصویر بکشد.

در شرایطی که چند ماهی است نمایش خانگی با نوعی رکود مواجه شده و از وضعیت خوب خود دور است، به نظر می‌رسد «افعی تهران» را با تمام انتقاداتی که به آن وارد است، می‌توان بهترین محصول در حال پخش پلتفرم‌ها دانست.

مواد خامی که با آنها روایت سریال «افعی تهران» را پخت‌وپز کرده‌اند، تشکیل می‌شود از یک مرد ۵۰ ساله گوشت‌تلخ طبقه متوسطی که پر است از عقده‌های فروخورده در سرتاسر زندگی، کودکی دردناک، پدر بد اخلاق و بی‌توجه به خانواده، فقر، تک‌فرزندی و تنهایی، مرگ مادر در ابتدای نوجوانی و هزارویک شکست و ناکامی و خودویرانگری دیگر.

درام چهار عنصر اساسی دارد که عبارتند از: «طرح»، «کاراکتر»، «انگاره» و «دیالوگ» چنانکه یکی از این عناصر به خوبی شکل نگیرد، اساسا درام را دچار تزلزل می‌کند. در این نوشتار تلاش نگارنده این است با نگاه به ویژگی‌های عنصر کاراکتر، نقدی داشته باشد به کاراکتر تراپیست (مژگان مشتاق) در سریال «افعی تهران».

توهین به شان و جایگاه معلم و امر تعلیم و تربیت در یکی از سکانس های سریال «افعی تهران» منجر به تشکیل پرونده قضایی برای عوامل ساخت این فیلم شد.

قسمت هشتم سریال افعی تهران با یک سکانس تکان‌دهنده همراه است. سکانسی که در آن آرمان بیانی (پیمان معادی) خاطره کتک‌خوردن‌هایش از ناظم را یاداوری می‌کند و قصد انتقام‌جویی دارد.

کارنامه ضعیف «VOD»ها در عید ۱۴۰۳ پس از سال‌ها پول‌پاشی در تولید باعث شد رقیب اصلی نفس راحتی بکشد.