اصلاح طلبان رادیکال
صدا‌هایی که از اردوگاه اصلاح‌طلبان شنیده می‌شود، این موضوع را به ذهن می‌آورد که برخی از آن‌ها از دولت پزشکیان که فردی از میان خود آنهاست، ناامید شده‌اند و دیگر نمی‌خواهند پای حمایت از او بایستند.
اصلاح‌طلبان که اکنون به ضد خود تبدیل شده‌اند در این حد نیز متوقف نمانده و این روز‌ها که مجلس را منتقد خود می‌دانند از پیشنهاد اصلاح قانون اساسی با هدف انحلال مجلس نیز پارا فراتر گذاشته و رسما موجودیت آن را نفی می‌کنند. برخی اصلاح‌طلبان رادیکال مثل آذر منصوری که سایرین را به لیاخوف تشبیه می‌کنند این روز‌ها دقیقاً مشابه با لیاخوف که مجلس را به توپ بست عمل کرده و حاضر به تحمل کوچک‌ترین صدای مخالفی از آن نیستند.
صحبت‌های خاتمی را می‌توان به‌نوعی عبور او از مواضع رادیکال طیف اصلاح‌طلب و نگاه‌های رمانتیکی دانست که آن‌ها به جنگ دارند. در‌حالی‌که رادیکال‌های اصلاح‌طلب بدون خوانش درست از واقعیت جنگ، ساز را به جای تفنگ در دست سرباز می‌خواهند و آن را ژست روشنفکری می‌دانند، خاتمی با نگاه واقع‌بینانه‌تری از نگاه‌های رمانتیک و دوگانه‌ساز رادیکالیسم اصلاح‌طلبی عبور و تأکید می‌کند که آنچه باید محل دعوا باشد، این دوگانه نیست.
باز تولید رادیکالیسمی که شباهتی به وضعیت سیاسی پساجنگ ندارد و بیشتر شبیه روز‌های پیش از انتخابات است، نهایتاً قطبی‌سازی را در فضای سیاسی به اوج می‌رساند که آسیب مستقیم آن متوجه انسجام اجتماعی ایجاد شده در پساجنگ می‌شود.
اصلاح‌طلبان گرچه همواره تلاش کرده‌اند رویکردی کاملاً موافق با مذاکره و توافق با غرب داشته باشند، اما در عمل برخی اصلاح‌طلبان تندرویی‌ها و اقداماتی داشته‌اند که نتیجه ناگزیر آن، ارسال پیام ضعف از ایران به جهان و در نتیجه دوری غربی‌ها از میز مذاکره و توافق با ایران بوده است. 
بهزاد نبوی، تئوریسین پیر اصلاحات برخلاف خوانش‌های کمال‌گرایانه و فانتزی برخی اصلاح‌طلبان، نگاهی واقع‌بینانه به عالم سیاست دارد. نکته عجیب‌تر آنکه او صراحتاً به آن‌هایی که وفاق را تمام شده می‌دانند، می‌تازد، آن‌ها را به تندروی محکوم می‌کند و معتقد است مطرح کنندگان این موضوع، اساساً اعتقادی به این رویکرد ندارند، حتی آن طیفی که در قدرت حضور دارند.
همزمان با توهین‌های برخی برانداز‌های توییتری که صفت بلاهت خود را به مراسم رونمایی از تفسیر ۸۰ جلدی علامه جوادی‌آملی نسبت می‌دهند برخی از روحانیونی که توسط رسانه‌های طیف رادیکال اصلاح‌طلبان ضریب داده می‌شوند نیز به ایشان تاختند.
عباس سلیمی‌نمین، فعال سیاسی به آینده سیاست داخلی و حتی سیاست خارجی ایران امیدوار است. او بر این باور است دولت درنهایت از فشار و زیاده‌خواهی چهره‌های اصلاح‌طلب در امان خواهد ماند و در سال آتی می‌تواند از چهره‌های معتدل و جریان‌ساز در بدنه دولت استفاده کند.
در موضع‌گیری برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب در مواجهه با رویدادهای داغ این روزهای فضای سیاسی جلب توجه می‌کند نوعی ساده‌سازی در سیاست است. به نظر می‌رسد برخی از اصلاح‌طلبان برای دفاع از مواضع دولت در سیاست خارجی آنقدر در دام توجیه افتادند که حتی از واقعیت موجود فاصله گرفتند و به سمت ساده‌سازی مسائل پیچیده حرکت کردند.
یادداشت