اصلاح طلبان
عده‌ای در این چند روز تلاش کردند سخنان رهبر انقلاب درباره گزارش یکی از زیرمجموعه‌های دولتی به رئیس دولت سیزدهم، شهید رئیسی را در جایی خارج از بافتار سخن به‌گونه‌ای خوانش کنند که تبدیل به ابزاری برای تحریف واقعیت‌ها و سرکوب رقیب سیاسی شود.
بهزاد نبوی، تئوریسین پیر اصلاحات برخلاف خوانش‌های کمال‌گرایانه و فانتزی برخی اصلاح‌طلبان، نگاهی واقع‌بینانه به عالم سیاست دارد. نکته عجیب‌تر آنکه او صراحتاً به آن‌هایی که وفاق را تمام شده می‌دانند، می‌تازد، آن‌ها را به تندروی محکوم می‌کند و معتقد است مطرح کنندگان این موضوع، اساساً اعتقادی به این رویکرد ندارند، حتی آن طیفی که در قدرت حضور دارند.
همزمان با توهین‌های برخی برانداز‌های توییتری که صفت بلاهت خود را به مراسم رونمایی از تفسیر ۸۰ جلدی علامه جوادی‌آملی نسبت می‌دهند برخی از روحانیونی که توسط رسانه‌های طیف رادیکال اصلاح‌طلبان ضریب داده می‌شوند نیز به ایشان تاختند.
عباس سلیمی‌نمین، فعال سیاسی به آینده سیاست داخلی و حتی سیاست خارجی ایران امیدوار است. او بر این باور است دولت درنهایت از فشار و زیاده‌خواهی چهره‌های اصلاح‌طلب در امان خواهد ماند و در سال آتی می‌تواند از چهره‌های معتدل و جریان‌ساز در بدنه دولت استفاده کند.
ترامپ دومین یادداشتش در حمایت از فشار حداکثری علیه ایران را هم امضا کرد اما به‌نظر می‌رسد‌ برخی از اصلاح‌طلبان هنوز باور نکرده‌اند که رئیس‌جمهور آمریکا شمشیر را برای ایران از رو بسته و صحبت از مذاکره که آن را صرفاً در رسانه مطرح می‌کند، خروجی جز تسلیم ندارد.
دولت مسعود پزشکیان همچنان از یک مشکل ریشه‌ای رنج می‌برد. دولت چهاردهم، برخلاف آنکه حمایت جبهه اصلاحات و چهره‌های اصلاح‌طلبی را به همراه داشت، اما فاقد یک بدنه ایدئولوژیک حامی خود است که از سیاست‌ها و رفتارهایی که انجام می‌دهد، حمایت کند.
رئیس‌جمهور در دومین روز سفر به خوزستان، با پوشیدن لباس کارگری و خشت‌گذاری مدرسه‌ای در اهواز، واکنش‌های متفاوتی برانگیخت؛ از استقبال برخی تا انتقاد اصلاح‌طلبانی که این اقدام را نمایشی و بی‌اثر در میانه بحران اقتصادی دانستند.
دولت در سال اول فعالیت خود، بحرانی‌ترین روزهای خود را در حوزه اقتصادی پشت سر می‌گذارد. در این میان، جبهه اصلاحات بیانیه‌ای منتشر کرده و قرار است عملکرد رئیس‌جمهور را مورد «پایش، رصد و بررسی» قرار دهد و «پیگیر اجرای وعده‌های دولت» شود.
روز گذشته نامه سخنگوی جبهه اصلاحات به رئیس قوه قضائیه، نگاه‌ها را به خود جلب کرد. در این نامه، پیشنهادی مطرح‌شده بود که شاید بتوان آن را یکی از بلندپروازانه‌ترین تلاش‌ها برای اصلاح ضعف‌های حکمرانی و احیا و تقویت اعتماد عمومی دانست. این نامه شامل تهیه و تصویب لایحه‌ای برای جرم‌انگاری «دروغگویی کارگزاران نظام» نوشته‌شده و می‌خواهد صداقت را از سطح توصیه‌های اخلاقی به «مرتبه‌ای الزام‌آور و قانونی» ارتقا دهد و پنهان‌کاری و وعده‌های دروغین را به‌عنوان «رفتاری مجرمانه» معرفی کند.
سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران درباره‌ی موضع‌گیری‌های اصلاح‌طلبان درباره‌ی مدارا کردن با ترامپ گفته است مگر دشمن با ما مدارا می‌کند که ما با آن‌ها مدارا کنیم؟
به نظر می‌رسد مسئله وضعیت مسئولانی که فرزندان دوتابعیتی دارند از حالت علمی خارج شده است و مسئله‌ی امنیتی به تقابل‌های جناح‌های سیاسی تبدیل شده است.
در موضع‌گیری برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب در مواجهه با رویدادهای داغ این روزهای فضای سیاسی جلب توجه می‌کند نوعی ساده‌سازی در سیاست است. به نظر می‌رسد برخی از اصلاح‌طلبان برای دفاع از مواضع دولت در سیاست خارجی آنقدر در دام توجیه افتادند که حتی از واقعیت موجود فاصله گرفتند و به سمت ساده‌سازی مسائل پیچیده حرکت کردند.
پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات منجر به کم شدن شکاف‌های سیاسی درون آنها نشد و حتی در مواردی این شکاف‌ها را دوبرابر کرد. به نظر می‌رسد یکی از دشواری‌های اصلی دولت دست و پنجه نرم کردن با اصلاح‌طلبان رادیکالی است که درک آنها از صحنه سیاسی همچنان در وقایع ۲۰ سال گذشته محدود مانده است.
عباس عبدی در یادداشتی خطاب به محمد خاتمی نوشت: ادبیات جریان رسمی اصلاح‌طلبی، رادیکال و مبارزه‌جویانه است که به دگماتیسم منجر می‌شود.
سردبیر روزنامه سازندگی و فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با «فرهیختگان» به این مساله اشاره می‌کند که اسماعیل هنیه میهمان ایرانی‌ها بود و این اتفاق تلخی در ترسیم چهره میهمان‌نوازی ایرانی‌ها بود.
1 2 3 4
یادداشت