عبدالجواد موسوی، شاعر و روزنامه‌نگار: اگر دردم یکی بودی چه بودی؟ اگر فقط سر و کارمان با نیروهای متحجری بود که دشمن زیبایی و آزادی‌اند تکلیف روشن‌تر بود و کارمان هم راحت‌تر اما این روزها متجددمآبان به کمک دوستان متحجرشان آمده‌اند. دوستانی که ممکن است در ظاهر دشمن آنها باشند اما درست مثل دولبه یک قیچی عمل می‌کنند.

درک شجریان از عرفان تا چه حد است؟ آیا -آنچنانکه مکرر کرده‌اند- او رابط دوران معاصر با ادبیات کهن بود؟ آیا او‌ حافظ و مولوی و... را در روزگار معاصر زنده نگاه‌ داشت؟

خواننده موسیقی سنتی گفت: کاری که استاد به‌شخصه در این حوزه انجام داده، حفظ آواز ایرانی بود. کاری که شاید نسل‌ها خواننده‌های مختلف به‌نحوی همواره به‌خاطر اینکه فضای موسیقی تصنیفی و آوازی برای مردم شاید بیشتر جا افتاده بود و دوست داشتند و گوش می‌کردند، گرایش به آن سمت داشتند، ولی استاد در کنار اینکه از تصانیف قدیمی بازسازی‌های زیادی داشتند، تصانیف آهنگسازان معاصر خود را زیاد اجرا کرده‌اند، ولی شاخصه اصلی اجرا و موسیقی ایشان آواز بوده است.

نوازنده کمانچه و ویولن و عضو شورای عالی خانه موسیقی ایران گفت: شجریان نمی‌خواست مردم را سرگرم کند. او می‌خواست راه درست علمی موسیقی را ادامه دهد و در این راه بسیار موفق بود.

قطعا آثاری که استاد شجریان برای مردم تولید کرد و شاگردانی همچون استاد جهاندار، استاد نوربخش، استاد شفیع و... تربیت کرد، نمود تاثیرگذاری‌های استاد شجریان است و اگر این کارها را نمی‌کرد، نمی‌توانم پیش‌بینی کنم چه اتفاقی رقم می‌خورد. قطعا اگر شجریان را نداشتیم تاثیراتی را که به‌عنوان ذخیره فرهنگی در آواز ایرانی داشتیم، الان نداشتیم.

حالا که آن جو ابتدایی روزهای پس از درگذشت استاد شجریان خوابیده است وقت مناسبی است تا ویژگی‌های موسیقی و آوازی و همچنین تاثیرات وی در شاخه‌های مختلف موسیقی را بررسی کنیم.

از حاضران مقابل بیمارستان جم پرسیدیم کدام اثر استاد شجریان را می‌شناسند و با آن خاطره دارند؟ پاسخ‌ها را ببینید.‌/ گزارش از کامیار خطیبی، عکاس روزنامه «فرهیختگان» ‌

بلافاصله پس از خبر درگذشت محمدرضا شجریان، استاد آواز و موسیقیدان ایرانی، جمعی از علاقه‌مندان به این هنرمند خود را محل بیمارستان جم رسانده و در این محل تجمع کردند.