روزهای پایانی ترم برای دانشجویان روزهای خاصی است؛ از یک طرف ایام تحویل پروژه‌های کلاسی بوده و از سوی دیگر فرصت‌های پایانی آمادگی تا آغاز فصل امتحانات است. درست در همین روزها سیستم آموزشی هر دانشگاه، نظرات دانشجویان نسبت به عملکرد هر یک استادان را دریافت می‌کند تا بازخوردی از سمت آنها داشته باشد.

آیین‌نامه ارتقا که این روزها بار دیگر به موضوع داغ نظام آموزش عالی تبدیل شده، تا امروز سه بار دستخوش تغییر شده است. قانونی که اولین بار در سال 87، بار دیگر با فاصله زمانی دوساله و آخرین بار هم سال 94 تغییراتی را تجربه کرد. با این حال هنوز این آیین‌نامه فاصله زیادی با انتظارات جامعه دانشگاهی دارد.

هادی یوسفی، پژوهشگر مرکز پژوهش‌های مجلس درباره آیین‌نامه ارتقا گفت: «در ابتدا باید بگویم آیین‌نامه سال 94 تغییراتی را نسبت به آیین‌نامه سال 89 داشت. شاید مهم‌ترین تغییر افزایش حداقل امتیازات لازم از بند مقالات علمی پژوهشی یعنی تا جایی که به خاطر دارم برای ارتقا برای مثال به رتبه دانشیاری، حداقل امتیاز از 5 به 25 رسید و برای رتبه استادی از هفت‌ونیم به 40 رسید یعنی ما تاکید بیشتر روی مقاله‌محوری داشتیم و عملا در سال 94 اصالت بیشتری به مقاله داده شد و آن را باید یک تغییر اساسی دانست.»

محمدحسین ساعی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی چندی پیش در گفت‌وگو با «فرهیختگان» از ارائه نسخه اولیه اصلاح آیین‌نامه ارتقا به شورای عالی انقلاب فرهنگی خبر داده بود.

آیین‌نامه ارتقا تنها آیین‌نامه‌ای است که با مدنظر قرار دادن متر و معیار آن، اساتید امکان ارتقا و رسیدن به مرتبه بالاتر علمی را در نظام آموزش عالی پیدا می‌کنند. این آیین‌نامه چندین بار مورد بازنگری قرار گرفته و این روزها بار دیگر در شورای عالی انقلاب فرهنگی درحال چکش‌کاری است.

اعضای هیات‌علمی دانشگاه‌ها از مهم‌ترین مولفه‌های نظام آموزشی و از اساسی‌ترین عناصر توسعه و پیشرفت در هر کشوری به‌شمار می‌آیند و به‌عنوان سرمایه‌های مهم هر جامعه، نقشی حساس و سرنوشت‌ساز در تربیت نیروهای متخصص و آینده‌سازان جامعه ایفا می‌کنند؛ چراکه کارآمدی ساختار نظام‌ آموزش‌ عالی‌ در پرتو توانمندی و اثربخشی‌ آنان‌، به‌عنوان‌ اصلی‌ترین‌ منابع‌ انسانی‌ در این‌ ساختار، محقق‌ می‌شود.

یکی از عوامل موثر در رشد اقتصاد دانش‌بنیان، کارآمدی نظام پژوهشی و تولید علم کشور است. از طرفی یکی از نشانه‌های پیشرفت علمی و تولید علم کشورها بررسی نرخ انتشار مقالات علمی پژوهشگران آنهاست. براساس اطلاعات درگاه سایمگو اسناد علمی منتشر‌شده (نمایه‌شده در پایگاه اسنادی Scopus) توسط ایران از ۴۵۵۸ مقاله و سند علمی در سال ۱۳۷۵ به ۷۸۱۸۴ مقاله در سال ۱۴۰۰ رسیده‌است. این اطلاعات نشان‌گر شتاب بالای تولید اسناد علمی کشور در مقایسه با سایر کشورهای جهان است. به‌طوری که ایران از جایگاه ۵۴ در سال ۱۳۷۵ به جایگاه ۱۵ در سال ۱۴۰۰ و همتراز با کشورهایی مانند سوئیس و هلند رسیده‌است.

طرح فرصت‌های مطالعاتی علی‌رغم اینکه بیش از 9 سال است که در آموزش عالی مطرح شده، اما ابلاغ آن به دانشگاه‌ها به سال 97 بازمی‌گردد. این طرح از ابتدای اجرایی شدن خود تا به امروز علی‌رغم اینکه می‌توانست مشکل‌گشای بسیاری از چالش‌های دانشگاه و صنعت باشد، در عمل با استقبال زیادی مواجه نشد.

یادداشت پیش‌رو نگاه انتقادی یکی از اساتید دانشگاه‌هاست که در اختیار «فرهیختگان» قرار گرفته است.

معاون اداری، مالی وزارت علوم در رابطه با فیش حقوقی منتشر شده برخی از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها نکاتی را برای تنویر افکار عمومی و شفاف‌سازی موضوع بیان کرد.

وزیر علوم گفت: ۳۰ درصد اساتید دانشگاه‌ها از بانوان هستند، امسال ۵۹.۵ درصد داوطلبان دانشگاه‌ها را هم دختران به خود اختصاص دادند.

در انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم که در پایان این هفته برگزار خواهد شد نمی‌توان نقش‌آفرینی دانشگاهیان به‌ویژه استادان را نادیده گرفت. همین موضوع بهانه‌ای شد تا در گفت‌وگو با چند تن از استادان دانشگاه‌ها اهمیت فعالیت‌های استادان دانشگاه در عرصه انتخابات را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم/

به نظر می‌رسد، جریان مشخصی درصدد سوءاستفاده از مطالبات صنفی استادان دانشگاه آزاد است و تلاش می‌کند حداکثر بهره برداری را از این سوژه جدید داشته باشد و در راستای آن از هیچ تلاشی فروگذار نیست!

ده‌پهلوان گفت: «انتظار این است که به تمام اعضای هیات‌علمی رشته‌ها و گرایش‌های مختلف به یک چشم نگاه شود؛ گاهی برخی قوانین یا آیین‌نامه‌ها از سوی وزارت علوم تصویب و اعمال می‌شوند که هیچ‌گونه همخوانی با حوزه علوم انسانی ندارند و بیشتر با حوزه‌های علوم پایه و فنی و مهندسی همخوانند.

احمدیان با بیان اینکه انتظارمان این است که مسئولان وزارت علوم در امور دانشگاه‌ها دخالت نکنند، تاکید کرد: «رسالت دانشگاه‌ها متفاوت بوده و هر دانشگاهی باید یک رسالت ویژه را برعهده بگیرد