براساس آنچه «فرهیختگان» اخیرا نسبت به آن هشدار داده بود، بودجه عمرانی کشور با وجود رشد 43 درصدی و رسیدن آن به حدود 252 هزار میلیارد تومان در سال آینده، اما یک مشکل بسیار اساسی دارد. این مشکل، عدم شفافیت هزینه‌کرد این بودجه است. به‌طوری که درحالی دولتی‌ها می‌گویند نزدیک به 100 هزار پروژه نیمه‌تمام در کشور وجود دارد اما درنهایت آن چیزی که در لایحه و قانون بودجه هر سال اعلام می‌شود حدود 3 هزار پروژه عمرانی پیوست یک لایحه بودجه است.

افزایش قیمت چای، شکر و کره پس از حذف ارز 4200تومانی گرچه انحرافاتی از قیمت‌های جهانی داشته اما اگر تغییرات نرخ ارز نیمایی را نیز به آن اضافه کنیم، این افزایش قمیت‌ها تا حدودی طبیعی بوده است. اما حذف ارز 4200تومانی برنج که قوت غالب سفره مردم و به ‌ویژه اقشار کم‌درآمد نیز است، فاجعه‌بار بوده، آنچه برای برنج رخ داده ممکن است با حذف ارز دولتی دارو و نهاده‌های دامی و روغن برای این اقلام نیز رخ دهد.

در ادامه سیاست حذف ارز 4200 مشکل دیگری که مطرح می‌کنند، مساله رانت است اما منتقدان دقت نمی‌کنند که با حذف ارز 4200 و خلق تورم‌های بالا آیا رانت‌زایی تشدید نمی‌شود؟ و جدای از آن اگر خواسته دولت واقعا حذف رانت است، چرا سامانه‌ای تعریف نمی‌کند و به‌طور شفاف اعلام نمی‌کند به چه کسانی ارز تخصیص داده که رانت و ناکارایی هم رفع شود.

جایگاه ریاست‌جمهوری جایگاه تصمیم‌گیری‌های سخت و دشوار است و شرایط کشور نیز نیازمند تصمیمات سخت و دشوار است. در چنین شرایطی طبیعی است رئیس‌جمهور منتخب با آگاهی از این شرایط قدم به راه پرمخاطره پاستور گذاشته است و برای چنین روزهای سختی آمادگی دارد.