احمد پوری
نزار در قلب جنگ بزرگ می‌شود؛ بین آتش و خون، بین عشق و نفرت. هنگامی که‌ از او می‌پرسند‌ آیا او یک انقلابی است، در پاسخ می‌گوید: «عشق در جهان عرب مانند یک اسیر و برده‌ است و من ‌می‌خواهم که‌ آن را آزاد ‌کنم.»
یادداشت