احمد فردید
فردید صاحب‌نظر در فلسفه است و فروغی شارح فلسفه.
اصلا خواص –به‌اصطلاح مثنوی- سغبه رب است و نمی‌داند. یعنی چنان شیفته و سغبه غربی است که گاهی به‌نام قرون‌وسطی [از دیانت و سنت] دفاع می‌کند غافل از اینکه غربی را و غرب‌زدگی را به‌نهایت می‌رساند [وقتی] از ارزش‌های قرون‌وسطی صحبت می‌کند. سنت را ما می‌گوییم...
هیدگر و نیز هگل، شاید بدشانس‌ترین فیلسوفان غرب در ایران باشند. بسیاری از ترجمه‌هایی که از آثار این دو متفکر صورت گرفته، در بیشتر موارد نارسا، نامفهوم و بی‌معناست. احمد فردید، در یک جامعه به‌شدت توسعه‌نیافته، یک عمر از هیدگر گفت و در باب آرا و آثار او داد سخن داد، اما نه کسی هیدگر را فهمید و نه فردید را.
یادداشت