نظامیان و افسران ارشد در کشور آفریقایی گابن با حضور در تلویزیون اعلام کردند که قدرت را به دست گرفته و انتخابات ریاست جمهوری لغو و دولت منحل شده.

در چند دهه گذشته طیف وسیعی از دیدگاه‌ها در مورد آفریقا مطرح بوده است؛ کودک نیازمند توسعه، قدرت اقتصادی در حال رشد، تهدیدی قریب‌الوقوع، تهدید تروریسم، فقر، مهاجرت اجباری و بیماری.

رئیسی به اوگاندا رسید. این اولین سفر یک رئیس جمهور از ایران به آفریقا پس از یازده سال است.

«ویلیام سامویی روتو» رئیس‌جمهور کنیا در محل کاخ ریاست جمهوری این کشور به صورت رسمی از آیت الله سید ابراهیم رئیسی، رییس‌جمهور اسلامی ایران استقبال کرد.

خبرگزاری دولت نوشت: رئیس‌جمهور به منظور تقویت روابط با کشورهای دوست و همسو و در راستای تنوع‌بخشی به مقاصد صادراتی و ایجاد زمینه‌های همکاری سیاسی و تجاری، به دعوت رسمی رؤسای جمهور «کنیا، اوگاندا و زیمباوه»، روز سه‌شنبه عازم سفری سه روزه به این کشورها خواهد شد.

استقرار بدون‌مجوز نیروهای پشتیبانی سریع سودان در خارطوم و حمله به مراکز قدرت، آتش یک جنگ داخلی دیگر را در این کشور شعله‌ور کرد. یکبار دیگر توجه تحلیلگران به این کشور ضعیف در آفریقا جلب شد تا پاسخ اینکه درنهایت چه خواهد شد را زودتر حدس بزنند.

چینی‌ها با مزایایی که در اختیار دانشجویان آفریقایی قرار می‌دهند، توانسته‌اند بازار جذب دانشجویان بین‌المللی را از دیگر کشورها بربایند و خود به بزرگ‌ترین بازار تبدیل شوند. 

در سال 2021 یک مرکز تحقیقاتی بین‌المللی برای هوش مصنوعی در آفریقا راه‌اندازی شد که وظیفه آن بررسی ظرفیت‌سازی برای هوش مصنوعی در منطقه است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که مردان بیشتر از زنان در حوزه‌های مرتبط با هوش مصنوعی در مراکز آموزش عالی و آموزشی مشارکت می‌کنند.

به‌طور متوسط، حدود یک درصد از تولید ناخالص داخلی در قاره آفریقا صرف آموزش عالی می‌شود؛ اگرچه برخی کشورها کمتر از 0.1 هزینه می‌کنند.

12.4 درصد از جمعیت جهان از 400 هزار و 180 میلیارد دلار ثروت جهان، حدود 335 هزار و 100 میلیارد دلار آن را در اختیار دارند که این میزان معادل نزدیک به 84 درصد ثروت جهان است.

طبق این آمارها، جمهوری اسلامی ایران در سال 1397 درمجموع 693 میلیون دلار کالاهای غیرنفتی به 42 کشور کوچک و بزرگ آفریقایی صادر کرده که این میزان کمتر از 0.5 درصد (دقیقا0.13 درصد) نیاز کالایی بازار آفریقا است.

نبوی، کارشناس مسائل آفریقا معتقد است نگاه ایران به شمال آفریقا پس از تحولات 2011 بیشتر مبتنی بر ذهنیت‌ها بوده تا واقعیت‌ها.