«گزارش آشوب»
عده‌ای در کشور و بیرون کشور در پی تطهیر سازمان مجاهدین خلق هستند و اعتراض دارند که چرا در آن دوران با آنها برخورد قهری و در برخی موارد همراه با اعدام صورت گرفته است. به‌واقع اگر کمی به گذشته بازگردیم و بتوانیم چنین فیلم‌های مستندی را به تولید برسانیم، قطعا مردم و جوانان امروز بیشتر با جنایاتی که مسعود رجوی‌ها و موسی خیابانی‌ها در حق مردم کردند، آشنا می‌شوند.‌
مستند «گزارش آشوب» توانسته گزارشی جامع و موجز از سیر حوادث متنهی به تابستان ملتهب ۱۳۶۰ را به مخاطب عرضه کند و مخاطب می‌تواند دیدی نزدیک و واقعی از ناامنی شهری و ترور را به تماشا بنشیند. ناگفته نماند به‌نظر بنده، سازنده کمی در چینش آرشیوی این مستند و روایتگری آن جانبدارانه مسیر را پیش برده و گاهی تعادل مناسبی در پرداختن به برخی سکانس‌ها احساس نمی‌شد.
اتفاقات مستند «گزارش آشوب» کم‌شباهت به رخدادهای سال ۱۳۹۶ نیست؛ حمله به مجلس شورای اسلامی، انفجار در حرم امام راحل و همین‌طور اعتراضات به آشوب ختم شده آن سال هنوز در خاطر بسیاری از مردم وجود دارد. هرچند ایرانِ۹۶ با ایرانِ۶۰ اصلا قابل مقایسه نیست اما می‌تواند به مخاطب نشان دهد که اگر امنیت در جامعه از بین رفت و اگر ترور در جامعه‌ای باب شد دیگر به این راحتی‌ها چیزی سرجای خودش قرار نخواهد گرفت.
«گزارش آشوب» مستندی به کارگردانی محمدرضا گیوه‌چیان و تهیه‌کنندگی رضا کریمی است که به بررسی حوادث سال ۶۰ در ایران می‌پردازد؛ سالی که هزاران ایرانی به دست گروهک‌های تروریستی به شهادت رسیدند و شورش‌های متعددی در کشور برپا شد.
یادداشت