اینکه مخاطب ایرانی سریال دوست دارد و سریال ایرانی را بیشتر دوست دارد نیاز به آمار و اعداد و رقم ندارد. اینکه باید سهم پلتفرم‌ها از کاربران داخلی در یک فضای معقول بیشتر شود، یک امر بدیهی است و نیاز به توضیح ندارد. با اینکه سریال‌ها باید موارد کلی و استاندارد را رعایت کنند هم اکثریت موافق هستند. پس حالا و در این شرایط نیاز به یک عزم جدی است تا آثار باکیفیت بالا تولید شود.

دستگاه‌های ویدئویی خانگی اگرچه در اواخر دوره پهلوی به بازار ایران آمد اما در آن‌سال‌ها، بیشتر در اختیار درباریان و ثروتمندان بود و به نظر می‌رسد بیشتر خاطرات ما ایرانی‌ها از این دستگاه، به سال‌های بعد از انقلاب باز می‌گردد.

امروز جنگ ما در حوزه فرهنگی بیش از همه در حوزه مبارزه و جنگ شناختی متمرکز شده است و رسانه‌های جمعی در این حوزه نقش بسزایی دارند، به همین سبب است که ساترا نیز نقش ویژه‌ای در این زمینه پیدا می‌کند و لذا باید هم خود این سازمان و مدیران آن و هم مجموعه تصمیم‌گیر و سیاستگذاران در حوزه فرهنگی در کشور توجهی ویژه به این مجموعه، کارکردها و حوزه‌های ماموریتی آن داشته باشند.

وظایفی از جانب مجموعه‌هایی مانند وزارت ارشاد و صداوسیما به ساترا تفویض شده است. هرکدام از این نهادها در مدت ‌زمان فعالیت‌شان به ادبیات مختص به‌خود رسیده‌اند، بنابراین دلیل به‌وجود آمدن ساترا حتما ایجاد تحول و یکپارچه‌سازی در آن روش‌ها بوده است.

ساترا به‌عنوان بخشی از حکمرانی رسانه‌ای کشور در سال ۱۳۹۹ مرکز نوآوری رسانه‌های صوت‌وتصویر فراگیر را با حضور رئیس محترم سازمان صداوسیما و معاون محترم علمی و فناوری ریاست‌جمهوری در محل ایستگاه نوآوری شریف افتتاح کرد.

یکی از اقدامات ساترا همکاری و روابط کاری با سازمان‌های مردم‌نهاد است. به این معنا که این سازمان تلاش کرده است تا طبق تعریف تنظیم‌گری نوین از تصدی‌گری فاصله گرفته و در این برهه زمانی همگرایی را سرلوحه خود قرار دهد.

فارغ ازنظرات موافقان و مخالفان درباره اساس وجود ساترا و در مرحله بعد عملکرد این سازمان نوپا اما آنچه مسلم است نیاز به حضور یک نهاد یا سازمان برای نظارت بر تولیدات شبکه نمایش خانگی و وی‌اودی‌ها (VOD) حس می‌شد و آشفتگی و تشتت نظرات خاصی بر این حوزه حاکم بود.

ساترا، رسانه‌های پخش اینترنتی و VOD‌ها را یک فرصت و ظرفیت جدید برای تأمین نیازهای مردم و یک پشتیبان برای شبکه‌های تلویزیونی می‌داند نه یک تهدید!

محدودیت‌ها و رفتارهای اعمال‌شده یک سال اخیر توسط صداوسیما، چنان فضای کسب‌وکار و فعالیت پلتفرم‌ها را مخدوش و با تنش مواجه کرده است که در خوشبینانه‌ترین حالت دیگر امکان اعتماد به گفتار، اقوال و تصمیمات مجموعه‌های ذی‌ربط برای رونق و حمایت از پلتفرم‌های VOD را نمی‌توان باور کرد.

اولین نشست هم‌اندیشی انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدئویی آنلاین به میزبانی محمدمهدی عسگرپور دبیر این انجمن برگزار شد.

پلتفرم‌ها فرصت‌های اشتغال‌زایی بسیاری را فراهم می‌کنند، به‌شرط اینکه انحصار در این بازار شکسته شود. بستر فعالیت این پلتفرم‌ها، شبکه اینترنتی ایران است که چند ده میلیون نفر کاربر فعال مجازی دارد و این بازار مخاطب درحال گسترش است. اما در فاصله دو سه سال اخیر و با آمدن موج کرونا و اقبال مردم به وی‌او‌دی‌ها، یک انحصار عجیب به‌وجود آمده و روزبه‌روز کار برای سایر پلتفرم‌ها سخت می‌شود.

اگر کرونا روی مشاغل دیگر تاثیر منفی گذاشت، اینجا و روی پلتفرم‌های داخلی و تولیدکنندگان بازی‌ها اثر مثبت گذاشت و کسب‌وکار آنها را رونق بخشید. ضرورت ماندن مردم در خانه‌هایشان نیاز به ابزاری برای پرکردن اوقات خالی‌شان داشت و چه چیزی بهتر از فیلم دیدن و موسیقی شنیدن. کرونا هم بازار این پلتفرم‌ها را در دو سال اخیر گرم‌تر کرد و البته که این پلتفرم‌ها هم در بزنگاه‌ها بیشتر حواس‌شان به افزایش هزینه اشتراکات بود تا شرایط خاص مردم و جامعه.

مسلما این افت شدید در تجارت سینمایی جهان با شیوع ویروس کرونا مرتبط بود اما حقیقت این است که در این دوران شاهد شتاب‌گیری روندهایی بودیم که پیش از شروع پاندمی هم با سرعتی آهسته‌تر درحال پیش‌رفتن بودند. مثلا پخش‌های جریانی یا همان VOD.

سجاد نوروزی گفت: اگر الان به داد سینما نرسند و نبض کار را در دست نگیرند، مرجعیت تولید فیلم به خارج از مرزها منتقل می‌شود. مثل دهه 60 و 70 که موسیقی لس‌آنجلسی به کشور سرازیر می‌شد، باید بنشینیم و فیلم‌های فارسی وارداتی ببینیم.

بنا به بعضی دلایل می‌شود حدس زد که VOD در ایران مقاومت‌های کمتری نسبت به سایر کشورها ایجاد کند، چون سیستم اکران فیلم در سینمای ایران غیرفراگیر و به عبارتی ناقص است .