کتاب «نمایندگان امر، نمایندگان کلام»
جریان روشنفکری برخلاف سلف خودش گرایش چپ داشت اما اینکه چپگرایی آنها چقدر از عدالتجویی مایه میگرفت و چقدر وابسته به موضعگیری نظام شوروی بود، بحثی دیگر است. روشنفکران عرفی، برخلاف منورالفکران عرفی، در ایران هیچگاه به موقعیتی نرسیدند که جریان سیاسی موافق با آنها بر کشور حکومت کند و این نکتهای مهم برای شناخت کسانی است که چند دهه علیه سانسور و استبداد حرف زدهاند.
شاید جذابترین بخش داستان کانون نویسندگان، همین ماجرای تاسیس باشد. نویسنده و پژوهشگر «نمایندگان امر، نمایندگان کلام»، شروع خوبی برای شرح ماجرای مفصل خود انتخاب کرده است و این کمک شایانی به فهم مناسبات اعضای کانون میکند.
کانون نویسندگان ایران ظرف چندماه بعد از انقلاب دچار افتراق و جدایی میشود. وقتی زیر فشار ساواک بودند، متشکلتر بود و اختلافات را در درون خودشان حفظ میکردند. اما دعواهای جدیدشان در سال ۱۳۵۸ به روزنامهها کشیده میشود و درمورد هم مطالب مختلف منتشر میکنند. در عین داشتن این آزادی اجتماعی، تناقضها بیرون میزند. این اشکالی ندارد؛ اشکال در عدم توانایی و بلوغ برای حل آن است.
معمای یاسر!
ماجرای پژمان جمشیدی،قاضی زن و مهدویان
حسن یزدانی و بازگشتی مطمئن و بیرحم
تحلیل مستند «عبای سوخته» از حیات سیاسی شهید بهشتی
دیکتاتورها علیه شایع
ماشاریپوف در استقلال ماندنی است؟
فهرست پرترافیک درمانگاه استقلال!
امتیازاتی که فدای تضاد افکار شد
چرا اردوغان به تهران میآید؟
بنزین برای چه کسانی ۵هزارتومان میشود؟
تردید پرسپولیس در جذب سرگیف
عمری بازی با آلومینیوم را از دست داد
تعرفه واردات خودرو تا پایان ۱۴۰۵ اعلام شد
موتور تراکتور با حسینزاده روشن میشود
فینالیست شدن الوحده بدون مورایس و با حضور ۳ ایرانی
اوسمار با جدایی فخریان مخالف نیست
نظر کارگردان سریال محکوم درباره پژمان جمشیدی
آنچه باید در مورد آلت کوین ها بدانید
خروج نام باکیچ و عمری از لیست پرسپولیس
فلاح، سورپرایز ساپینتو مقابل خیبر؟
بارشهای اخیر کمآبی کشور را جبران نمیکند
اولین برد آبیها مقابل خیبر؛ شرط ماندن در کورس قهرمانی
برگزیدگان دومین جشنواره سراسری نمایش دانشگاه آزاد معرفی شدند
یادداشت











