میراحمدرضا مشرف
تلاش تهران برای میانجیگری اسلام‌آباد و کابل؛ سفر آقای لاریجانی به پاکستان در زمانی انجام گرفته است که یکبار دیگر تنش در روابط اسلام‌آباد و کابل به نقطه جوش خود نزدیک شده است.
توجه دوباره هند به گسترش روابط با ایران را می‌توان با دو تحول مهم مرتبط دانست؛ در وهله اول اتفاقاتی که در روابط دهلی‌نو و واشنگتن پس از روی کار آمدن ترامپ رخ‌داده است، در این تغییر رویکرد هند نقش بسزایی ایفا کرده.
دور سوم مذاکرات پاکستان و طالبان در شرایطی ازسرگرفته شد که هر دو طرف طی هفته منتهی به مذاکرات، به‌شدت یکدیگر را مورد هجمه قرار داده بودند.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت، پاکستان حملات متعددی به خاک افغانستان انجام داده بود، اما این نخستین‌بار بود که پایتخت را هدف قرار می‌داد. عدم واکنش از سوی طالبان در برابر این نقض آشکار، می‌توانست به ضعف و استیصال آن‌ها در برابر پاکستان تعبیر شود.
مقامات چندین کشور جهان عرب معتقدند که طرح انتشاریافته ترامپ با نسخه‌های ارائه‌شده از جانب آن‌ها متفاوت است. بیانیه مشترک هشت کشور عربی/اسلامی در ۳۰ سپتامبر خواستار «خروج کامل اسرائیل» شده است، موضعی که به طور قابل‌توجه با اعلامیه کاخ سفید و طرح ترامپ در به‌رسمیت‌شناختن حق اسرائیل برای حفظ یک حائل امنیتی، تفاوت دارد.
پیشینه همکاری‌های دفاعی و امنیتی میان پاکستان و عربستان‌سعودی به بیش از ۶ دهه قبل، یعنی اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی باز‌می‌گردد. در آن زمان سربازان پاکستانی در سایه نگرانی‌های مربوط به جنگ مصر در یمن، به عربستان‌سعودی اعزام شدند.
سفر ترامپ به لندن در شرایط کنونی و برای دولت استارمر، در واقع می‌تواند مصداق همان ضرب‌المثل معروف قوز بالای قوز باشد. دعوت از ترامپ برای سفر رسمی به انگلیس در جریان سفر بهمن‌ماه گذشته استارمر به واشنگتن انجام گرفت.
در سایه بی‌تفاوتی و پرهیز جهان عرب از درگیری جدید با رژیم صهیونیستی، رژیم صهیونیستی جرئت پیدا کرد تا یک عضو دیگر جامعه عرب یعنی سوریه را نیز مورد حملات مکرر خود قرار دهد.
«ایسهان تارور» به موقعیت بین‌المللی ویژه‌ای که چین به لطف ترامپ و رویکرد جدید ایالات متحده به دست آورده است، می‌پردازد؛ به لطف ترامپ خط پکن نسبت به گذشته قابل قبول‌تر است. جنگ‌های تجاری ترامپ و چرخش او علیه هند و برزیل، دو غول جنوب جهانی، این دولت‌ها و بسیاری از دولت‌های دیگر را وادار کرده است تا واشنگتن را به عنوان یک تهدید و دشمن بالقوه در نظر بگیرند و به تفاهم‌های جدیدی با پکن برسند.
نشست کنونی رهبران و مقامات عالی رتبه سازمان همکاری شانگهای از چند جهت حائز اهمیت تلقی می‌شود؛ در وهله اول این اجلاس در زمانی برگزار می‌شود که آشوب‌ها و منازعات سیاسی در جهان به بالاترین سطح خود پس از دوران جنگ سرد رسیده است.
ا اکنون و در چهارمین سالگرد بازگشت طالبان و خروج نظامی فضاحت‌بار ایالات متحده از افغانستان، به نظر می‌رسد نه‌تنها نقش پررنگ پاکستان در این تحول عظیم به دست فراموشی سپرده شده، بلکه روابط میان مقامات دو کشور در حد اعلای دوستی و نزدیکی قرار گرفته است.
از زمان سقوط دولت بشار اسد در آذرماه ۱۴۰۳، مقامات چینی در مدیریت روابط با دولت موقت جدید سوریه با جدالی دشوار مواجه شده‌اند. در حالی که به نظر می‌رسد دمشق و پکن، هر دو مایل به یافتن راه‌هایی برای تعامل مجدد هستند، اما در حال حاضر شکاف بین انتظارات بسیار زیاد است.
ادامه جنگ در سرزمین‌های اشغالی و فاجعه نسل‌کشی در غزه نیز از دیگر موضوعاتی است که سیاست بین‌المللی را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. در این رابطه مواضع کشور‌های اسلامی ازجمله ایران و پاکستان از اهمیت بسزایی برخوردار است. هم تهران و هم اسلام‌آباد در این رابطه مواضع مشترک و قاطعی اتخاد کرده و بر حمایت کامل از آرمان فلسطین تأکید داشته‌اند. 
روزنامه واشنگتن‌پست نوشت: حرکت ایران به سمت تولید تسلیحات هسته‌ای بیش از آنکه به مسائل فنی، علمی و یا صنعتی ارتباط داشته باشد، به اراده سیاسی این کشور برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای وابستگی دارد.
در رابطه با جنگ دوازده روزه اخیر میان رژیم صهیونیستی و ایران که البته در روزهای پایانی با مداخله امریکا توام شد، این قطع جنگ که حتی به سختی می‌توان بر آن نام آتش بس را اطلاق کرد، می‌تواند یادآوری کننده برخی نکات مهم در مورد نتایج و دستاوردهای آن برای هر یک از طرفین باشد.
1 2 3 4... 11
یادداشت